Het gaat om de hele context van kind en ouders

Rolmodellen

Terugblikkend merkt Jasper op dat hij tijdens zijn coschappen al een klik voelde met de kindergeneeskunde. “Er waren rolmodellen in mijn omgeving die me dat extra zetje gaven om me hierin te specialiseren.” De hands-on aanpak die hij onder professor Hugo Heymans leerde, spreekt hem aan. “Het idee dat elke casus mijn verantwoordelijkheid is, is een belangrijk aspect van mijn beroep. Dat is bij elk specialisme zo, maar bij de kindergeneeskunde is dat nog iets meer uitgesproken.”

Open mindset

Communicatie speelt een cruciale rol in Jaspers werk. "Wat de kindergeneeskunde extra leuk maakt, is dat je elke leeftijdsgroep op een passende manier moet benaderen," legt hij uit. Hij benadrukt het belang van een open mindset. "Soms komt er een kind met een onschuldige klacht, maar kan dat de ouder toch compleet van zijn of haar stuk brengen. Wanneer ouders het gevoel hebben dat ik echt naar ze luister, maakt dat de ervaring draaglijker. Het helpt ze te begrijpen dat er gelukkig niets ernstigs aan de hand is met hun kind."

Voortrekkersrol OLVG

De Federatie Medisch Specialisten promoot nu de integratie van Family Integrated Care (FIM) in de artsenpraktijk. “In de kindergeneeskunde was dit al gebruikelijk,” weet Jasper, “ouders worden vaker betrokken bij de besluitvorming.” OLVG, waar Jasper werkt, is een van de Nederlandse ziekenhuizen die een voortrekkersrol speelt in het uitrollen van dit model. “Vroeger werden ouders angstvallig op afstand gehouden bij vroeggeboren kinderen, maar nu zijn ze volledig geïntegreerd in de behandeling. Ze slapen op dezelfde kamer en zijn bij de visite aanwezig. Dit verbetert niet alleen de medische uitkomsten, zoals snellere herstelperiodes en minder infecties omdat ouders sneller op subtiele tekenen kunnen reageren, maar versterkt ook de hechting tussen ouders en kind en vermindert stress.”

Onderbouwde reden

“Ik gebruik vaak de term: de casus naar de finish brengen”, vertelt Jasper. “Met de co-assistent en arts-assistent praten we alsof er iemand bij ons komt waarvan we de case moeten oplossen.” Voor Jasper is het essentieel om niet alleen ervaring te hebben, maar ook een goed onderbouwde reden voor een bepaalde behandeling. “We kunnen niet zeggen ‘het voelt gewoon goed’, maar moeten naar onszelf, onze collega’s en de patiënt én zijn systeem met een solide business case komen.”

Verkeerde conclusies

Jasper merkt op dat ouders tegenwoordig sneller worden overvallen door informatie van internet, die vaak niet eens van toepassing blijkt te zijn of zelfs helemaal niet klopt. "Soms krijgen patiënten hun testresultaten eerder te zien dan de arts, waardoor ouders online gaan zoeken en verkeerde conclusies trekken over ernstige ziekten." Hij benadrukt dat de transparantie van het patiëntendossier uitdagingen met zich meebrengt. "Een kleine vertraging in het doorgeven van data zou artsen de kans geven om toelichting te geven en onnodige paniek te voorkomen."

Diversiteit en werkplezier

Jasper beschrijft het ziekenhuis als een warme en uitdagende omgeving: “Ik ben nooit alleen; het is altijd gezellig.” Hij gelooft dat een divers team, zoals dat in OLVG, de kwaliteit van de zorg niet alleen ten goede komt, maar ook bijdraagt aan zijn eigen werkplezier en helpt bij het aantrekken van nieuw zorgpersoneel. Dit jaar is er een belangrijke stap gezet door de Rijksuniversiteit Groningen, die de decentrale selectie heeft opgeheven en de loting weer heeft ingevoerd. “Hierdoor hebben alle kinderen met vwo gelijke kansen om in de geneeskundeopleiding terecht te komen, wat cruciaal is voor de ontwikkeling van diversiteit in teams en ziekenhuizen.”

Dinoperspectief

“Vijftig worden vond ik trouwens heerlijk, daar heb ik geen enkele stress over,” lacht Jasper. “Het wordt alleen maar leuker.” Hij deelt zijn ervaringen graag met jonge collega’s, zonder steeds over ‘vroeger’ te praten. “Als opleider kindergeneeskunde geniet ik ervan om mijn jonge collega's te begeleiden in hun ontwikkeling richting kinderarts. Wanneer ik iets over vroeger wil vertellen, leid ik dat in met: ‘Ik geef op deze zaak ook nog even het dinoperspectief.’”