Een stabiele relatie in werk én privé

Een droom wordt werkelijkheid

"Na 6 maanden zijn de meeste zaken nu wel gestabiliseerd," zegt Tom, terugblikkend op de opstartfase van de groepspraktijk die hij runt met zijn vrouw Edith. In 2020, kort voor de pandemie, nemen ze ieder een praktijk aan huis over in hetzelfde kleine dorp, vlakbij Nijmegen. Het idee om een gezondheidscentrum op te zetten, zit dan al in hun hoofd. "Het vinden van de juiste locatie, financiering en bouwproblemen waren enkele obstakels die we moesten overwinnen," vertelt hij. "Toen we de grond konden kopen en een architect vonden die met een mooi ontwerp kwam, ging het balletje snel rollen. De aannemer die we al op het oog hadden, bevestigde dat hij het plan kon uitvoeren binnen ons budget. We hebben de buitenste muren van de begane grond laten staan, de rest is allemaal verbouwd."

Samenwerken als stel

Tom en Edith vinden het heerlijk om samen te werken. Zo kunnen privé en werk ook goed gecombineerd worden. “We hebben met andere stellen gesproken die samen een praktijk runnen, en hoorden vooral positieve verhalen. Het is niet alleen maar gedoe, integendeel. Inmiddels hebben we meer flexibiliteit door meer personeel. En als een van onze 3 kinderen een keer ziek is, kan het gemakkelijk hier worden opgevangen. Samen zijn we verantwoordelijk, delen we de stress en we zoeken ook gezamenlijk naar oplossingen”, sommen ze op. “Daarbij is onze relatie zo stabiel dat we ook de tegenslagen kunnen opvangen.”

Geen opbokscultuur

"Samenwerken met verschillende beroepsgroepen is prettig," zegt Tom. “In de praktijk zijn we geen concurrenten van elkaar en er heerst geen opbokscultuur. De lunchpauzes zijn ook veel gezelliger omdat je weer eens andere verhalen hoort.” Edith deelt zijn standpunt en prijst de vrijheid en leermogelijkheden van een eigen praktijk. "Je kunt je dag zelf vormgeven en hebt autonomie," legt ze uit. De samenwerking tussen tandartsen en huisartsen waardeert ze ook. "We kunnen snel overleggen en hebben wel een samengewerkt om een oplossing te kunnen vinden voor een patiëntprobleem.” Maar, benadrukken ze beiden, het vereist wel de samenstelling van een compatibel team, met de juiste personen. "Dat is essentieel voor zorgcentra."

Duidelijke regels en procedures

Op het werk merken Tom en Edith dat ze hun eigen regels moeten samenvoegen en ervoor moeten zorgen dat iedereen gelijk wordt behandeld, ongeacht aan welke kant van het centrum iemand werkt. Met 8 huisartsen en tandartsen en de assistentes erbij, zijn ze nu met 19 collega's in totaal. Tom legt uit: "Edith en ik werken alle twee vier dagen, en de rest is ook niet continu aanwezig. Consequent zijn is dan essentieel voor een soepele werking van het centrum, vooral nu we met een groter team zijn." Edith voegt eraan toe dat naarmate de praktijk groeit, er meer administratieve taken bijkomen. "Ik heb zelfs een hele dag vrijgemaakt om me te concentreren op regelzaken en de verantwoordelijkheden van het werkgeverschap," zegt ze. "We richten ons nu op professionalisering, het bijwerken van protocollen en het stroomlijnen van personeelszaken."

Persoonlijke visie

Hoewel niet iedereen de verantwoordelijkheid van praktijkhouderschap wil dragen, is het voor degenen die zich geroepen voelen een kans om voldoening te vinden in langdurige zorgrelaties. “Wie patiënten gedurende langere tijd wil zien en blijvend impact wil maken, komt toch uit bij het beginnen van een eigen praktijk," merkt Tom op. "En nu ik zelf eigen baas ben, kan ik veel meer mijn persoonlijke visie realiseren en doen wat ik denk dat hoort. Dat geeft voldoening.” Als iemand overweegt praktijkhouder te worden, wil hij meegeven: “Je moet gewoon in het diepe springen, dan kom je vanzelf weer boven drijven."