Bekijk alle nieuwsberichten, artikelen en persberichten

Wat wilt u lezen?

Aanmelden nieuwsbrief

<h2>Tijd winnen en kosten besparen</h2>
<p>De middelen zijn bedoeld voor slimme technologische toepassingen die processen versnellen en vereenvoudigen. Denk bijvoorbeeld aan AI die verslaglegging ondersteunt, standaard-correspondentie opstelt, dossiers samenvat in de huisartsenpraktijk of automatische declaratie-controle doet in ziekenhuizen. De investering helpt om tijd te winnen en kosten te besparen in onze sector, waar personeelstekort en werkdruk blijven toenemen.</p>
<h2>Halvering administratietijd als doel</h2>
<p>De politiek heeft een duidelijke ambitie uitgesproken: in 2030 moet de administratietijd in de zorg gehalveerd zijn. Digitalisering en betere gegevensuitwisseling zijn daarvoor cruciaal. Voor medisch specialisten, praktijkhouders en zorgmanagers betekent dit dat digitalisering niet alleen een IT-vraagstuk is, maar een strategisch thema. Voor zorgorganisaties is digitalisering nodig voor een toekomstbestendige bedrijfsvoering. Er zijn wel aandachtspunten: implementatie vraagt tijd en draagvlak. Ook roept AI in de zorg ethische en juridische vragen op, bijvoorbeeld rond privacy en betrouwbaarheid.</p>
<h2>Subsidies voorzichtig op gang</h2>
<p>De uitvoering van de afspraken uit de Rijksbegroting is in handen van het huidige demissionaire kabinet. Zeker is dat de €162 miljoen voor 2025 beschikbaar is. Een volledig overzicht van de besteding ontbreekt, maar enkele subsidieregelingen zijn al geopend. Bijvoorbeeld de <a rel="noopener" href="https://www.rvo.nl/subsidies-financiering/stoz" target="_blank" title="STOZ-regeling">STOZ-regeling via RVO</a> en een subsidieronde van ZonMw voor <a rel="noopener" href="https://www.zonmw.nl/nl/subsidie/praktijkgericht-onderzoek-naar-opschaling-van-digitale-hybride-zorg" target="_blank" title="Subsidieoproep ZonMw">praktijkgericht onderzoek naar digitale zorgtoepassingen</a>. Verdere uitwerking van het budget wordt later dit jaar verwacht, bijvoorbeeld via programma’s onder het Integraal Zorgakkoord (<a rel="noopener" href="https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/kwaliteit-van-de-zorg/integraal-zorgakkoord" target="_blank" title="IZA">IZA</a>) en het Aanvullend Zorg- en Welzijnsakkoord (<a rel="noopener" href="https://www.rijksoverheid.nl/documenten/publicaties/2025/09/08/samenvatting-aanvullend-zorg-en-welzijnsakkoord-azwa" target="_blank" title="AZWA">AZWA</a>). Het AZWA werd expliciet benoemd in de Troonrede op Prinsjesdag.</p>
<h2>Wat organisaties nu al kunnen doen</h2>
<p>Als zorgorganisatie kun je je nu al voorbereiden. Breng in kaart waar de administratiedruk het hoogst is en welke&nbsp;<a rel="noopener" href="https://www.rvo.nl/subsidies-financiering/stoz/overzicht-digitale-hybride-processen" target="_blank" title="Overzicht van digitale en hybride processen">digitale of AI-oplossingen</a> kansrijk zijn. Werk interne of regionale pilotprojecten uit, zodat je snel kunt schakelen zodra nieuwe regelingen opengaan. Zo benut je de middelen optimaal en ben je klaar voor de ambitie: minder administratie, meer tijd voor zorg.</p>
<h2>En na 2025?</h2>
<p>Voor 2026 en verder is nog geen concreet besluit genomen over het digitaliseringsbudget. De toekomst van structurele financiering hangt af van politieke keuzes en een nieuw kabinet. Wel bevat het AZWA duidelijke afspraken over structurele inzet op digitalisering, AI en spraakherkenning om administratieve lasten te verminderen. Dit gebeurt onder het brede thema van 'arbeidsbesparende technologie en passende zorg.' Het akkoord beschrijft de inzet van generatieve en diagnostische AI, met plannen voor een 'Aanpak AI in de Zorg' die dit najaar al wordt uitgewerkt.</p>

Digitalisering In De Zorg - shutterstock_316727720

Wet- en regelgeving

Artificial Intelligence (AI)

Bestuur

Financieel

In de Rijksbegroting 2025 heeft het kabinet €162 miljoen gereserveerd voor een stevige impuls aan digitalisering in de zorg. Komt het geld al los?

Komt het geld los voor digitalisering in de zorg?

Nieuws en artikelen

Het kabinet heeft €162 miljoen gereserveerd voor een stevige impuls aan digitalisering in de zorg. 

<p><strong>In de Rijksbegroting 2025 heeft het kabinet €162 miljoen gereserveerd voor een stevige impuls aan digitalisering in de zorg en een flinke verlaging van administratieve lasten. Prinsjesdag 2025 heeft deze afspraken niet veranderd. Komt het geld al los?</strong></p>

<p>'Een scheidingsbemiddelaar of mediator neem je in de arm als je er samen uit wilt komen', vertelt Elma. 'Een bemiddelingsopdracht komt dan ook altijd op verzoek van beide partners bij mij binnen. Als bemiddelaar ben ik neutraal en ik zorg ervoor dat beide partners altijd over dezelfde informatie beschikken. Dat is essentieel.'</p>
<h2>Toekomstbestendige afspraken</h2>
<p><br>Dat partners er samen uit willen komen, is een van de belangrijkste pijlers voor een succesvolle mediation. 'Een scheiding is emotioneel zwaar en praten over de financiële verdeling en de zorg voor de kinderen is zeker niet altijd gemakkelijk. Toch biedt een proces waarin de partners – onder begeleiding – zelf aan het roer staan, de grootste kans op toekomstbestendige afspraken.'</p>

<ul>
<li>Scheidingswetgeving is vaak regelend van aard. Met onderlinge afspraken kan hier - binnen de wettelijke en fiscale grenzen - van worden afgeweken.</li>
<li>Afspraken die partners met elkaar maken en die niet door een rechter zijn bepaald, bieden de grootste kans om nageleefd te worden.</li>
<li>Voor de ex-partners en voor de eventuele kinderen biedt scheidingsbemiddeling de grootste kans op rust als alles afgerond is.</li>
</ul>

<h2>Eerste stap: welke afspraken zijn er vooraf gemaakt?</h2>
<p>Na een kennismaking met beide partners, maakt Elma een inventarisatie van alle aspecten die er aan de scheiding zitten. 'De eerste vraag die ik stel, is welke afspraken er voorafgaand aan het partnerschap zijn gemaakt. Denk aan huwelijkse of partnerschapsvoorwaarden of aan een samenlevingsovereenkomst. Afspraken over de scheiding moeten voldoen aan die eerdere afspraken. Ook bespreek ik de wensen van de partners, bijvoorbeeld rondom wonen en de zorg voor de kinderen.'</p>
<h2>Financieel overzicht als praatdocument</h2>
<p>Na de eerste inventarisatie brengt Elma de financiën in kaart. 'Denk daarbij aan het huis, het vermogen, de inkomens van de partners en de pensioenopbouw. Soms is er sprake van schenkingen tijdens de relatie of heeft een van de partners een onderneming. Het financiële overzicht, de vermogensopstelling genoemd, dat ik vervolgens maak, is het praatdocument tijdens mijn bemiddeling. Hieruit volgen de uiteindelijke afspraken over wonen, vermogensverdeling, pensioenverdeling, alimentatieverplichtingen en – als er kinderen zijn – de zorgregeling.'</p>
<h2>Ouderschapsplan en bijdrage kosten kinderen</h2>
<p>De zorgregeling voor de kinderen staat in een ouderschapsplan. 'Dit stel ik vaak op aan de hand van een vragenlijst. De belangrijkste vraag is hoe de ouders de zorg willen verdelen. Bij co-ouderschap is dit (vrijwel) gelijkelijk verdeeld, maar er zijn allerlei varianten mogelijk. De bijdrage aan de kosten voor de kinderen hangt samen met die zorgverdeling. Als een van de partners een groter deel van de zorg op zich neemt, draagt de andere partner meer bij. Natuurlijk is de bijdrage ook afhankelijk van het inkomen. Alle afspraken worden uiteindelijk vastgelegd in een convenant.'</p>
<h2>Alles in huis voor een ‘succesvolle’ scheiding</h2>
<p>Het grote voordeel van een scheidingsbemiddeling door VvAA is volgens Elma dat alles onder één dak zit. 'Wij kijken naar de financiële, juridische én de fiscale aspecten van een scheiding. Soms zijn er heel complexe fiscale situaties. Op zo’n moment schakel ik een collega van VvAA Belastingadvies in. En ik denk dat belangrijk is dat leden weten dat VvAA de volledige scheiding kan verzorgen. Wij werken met een vast advocatenkantoor dat de scheiding afwikkelt. VvAA heeft daarmee alles in huis voor wat je een 'succesvolle' scheiding zou kunnen noemen.</p>

Scheiden - ST-2410195129

Bij een scheiding komt veel kijken. Elma van Vulpen, scheidingsbemiddelaar bij VvAA, vertelt hoe zij scheidende partners helpt ‘succesvol’ uit elkaar te gaan.

Goed uit elkaar? Denk aan scheidingsbegeleiding

Bij een scheiding komt veel kijken. Scheidingsbemiddeling van VvAA helpt je 'succesvol' uit elkaar te gaan.

<p><strong>Als je besluit te gaan scheiden, komt er veel op je af. Hoe moet het met het huis, het opgebouwde vermogen, pensioen? En wat als er kinderen in het spel zijn? Elma van Vulpen, scheidingsbemiddelaar bij VvAA, vertelt hoe zij scheidende partners helpt ‘succesvol’ uit elkaar te gaan.</strong></p>

<p>‘De kans dat zorgprofessionals in hun carrière een tuchtklacht krijgen, is getalsmatig, zeker bekeken naar het aantal patiënt-/cliënt contacten, niet groot,’ vertelt Daniels. ‘Maar áls het gebeurt, kan het heel ingrijpend zijn. Vaak voelen zorgprofessionals zich overvallen en zitten ze vol vragen en onzekerheden. Ook als een klacht ongegrond blijkt. Sterker nog, zelfs de gedáchte aan een tuchtklacht kan al voor stress zorgen.’</p>
<h2>Kleine kans, grote impact</h2>
<p>‘Jaarlijks worden er ongeveer 1.100 klachten ingediend bij de regionale tuchtcolleges voor de gezondheidszorg. Het merendeel daarvan wordt weliswaar niet-ontvankelijk of ongegrond verklaard, maar het proces zelf blijft belastend (zie kader). De maandenlange onzekerheid tot aan de uitspraak laat soms diepe, emotionele sporen na. Daarbij kan een gegrond verklaarde tuchtklacht soms leiden tot defensieve geneeskunde, omdat de betreffende medicus in het vervolg toch maar de medicatie waar een patiënt op aandringt gaat voorschrijven of de verwijzing naar de medisch specialist – hoewel niet echt noodzakelijk – toch maar verstrekt.’</p>

<p>Uit het jaarverslag van de Tuchtcolleges voor de Gezondheidszorg blijkt dat in 2024 van circa 1060 klachten zo’n 16% (deels) gegrond werd verklaard (166 klachten). Ongeveer 70% werd ongegrond of niet-ontvankelijk verklaard en 15% werd ingetrokken door de klagende partij. Dat betekent dat het merendeel van de aangeklaagde zorgprofessionals het traject doorloopt zonder dat een maatregel volgt. (bron: tuchtcollege-gezondheidszorg.nl)</p>

<h2>Jurist en coach</h2>
<p>Daniels kent het medisch tucht- en medisch strafrecht van binnen en buiten. Na een periode bij VvAA Rechtsbijstand en een functie als secretaris van de Raad van Bestuur van het Isala ziekenhuis in Zwolle, keerde hij eind 2009 als jurist terug bij VvAA. Sinds begin 2012 richt hij zich als advocaat op het gezondheidsrecht, medisch strafrecht en veterinair tuchtrecht.</p>
<p>‘In dit vakgebied ben je niet alleen juridisch bezig,’ legt hij uit. ‘Je begeleidt cliënten ook mentaal. Wat kunnen ze verwachten in het proces, hoe verloopt de procedure en wat betekent een oordeel van een tuchtcollege? Ik bereid zorgprofessionals daarop voor, zodat ze niet alleen juridisch maar ook emotioneel sterker staan.’</p>
<h2>Een intensief traject</h2>
<p>Het traject rondom een tuchtzaak is intensief voor zorgprofessionals. Het begint vaak met een patiënt of nabestaande die onvrede ervaart. Als ervoor wordt gekozen een formele tuchtklacht in te dienen, wordt gekeken of de klager ontvangen kan worden in zijn of haar klacht. Dat wil zeggen dat de klacht en degene die klaagt moet voldoen aan de eisen die de wet- en regelgeving eraan stellen. Als dat inderdaad zo is, dan gaan de deels juridische radertjes van de tuchtprocedure lopen: eerst de schriftelijke ronde, waarin de zorgprofessional schriftelijk mag reageren op de klacht. Daarna kan een mondeling vooronderzoek volgen, waarbij de patiënt of nabestaande en de zorgprofessional worden uitgenodigd. Als de tuchtklacht dan niet wordt ingetrokken door de klager en (de voorzitter van) het tuchtcollege besluit dat er geen schriftelijk oordeel op basis van de stukken kan worden gegeven, dan volgt er een openbare zitting (waar ook publiek bij aanwezig mag zijn). Die zitting vindt doorgaans plaats in de rechtbank, en dat is best een indrukwekkende omgeving als je daar niet vaak bent. Detectiepoortjes, bodes en parketwachten. Die setting maakt indruk.’</p>
<p>&nbsp;‘Tijdens de zitting word je als zorgprofessional stevig ondervraagd door een aantal juristen en medici. Uiteindelijk volgt de uitspraak – van ongegrond tot waarschuwing, berisping, (voorwaardelijke) schorsing of zelfs doorhaling. Gemiddeld duurt het proces van klacht tot uitspraak zo’n 8 maanden. In die periode moeten zorgprofessionals tijd vrijmaken voor zittingen, wat gepaard gaat met kosten die niet verhaald kunnen worden (omdat verantwoording afleggen voor het tuchtcollege onderdeel uitmaakt van de beroepsuitoefening als zorgprofessional) , en kunnen omgaan met soms kritische vragen vanuit het tuchtcollege. Voor cliënten voelt het als een eindeloos proces soms. Elke brief, elke oproep voor een zitting is een moment van spanning. Die onzekerheid vreet energie.’</p>

Valery

<h2>Reflectie maakt verschil</h2>
<p>Een vraag die Daniels vaak krijgt is: ‘Mag ik toegeven dat ik het fout heb gedaan?’ Zijn antwoord is duidelijk. ‘Het tuchtcollege kijkt niet alleen naar de feiten, maar ook naar zelfreflectie. Het gaat erom of iemand inzicht heeft in zijn handelen en als er verkeerd is gehandeld dat ook erkent (een gemaakte fout mag je toegeven) en verbetermaatregelen neemt om herhaling te voorkomen. Het tuchtcollege wil graag zien dat je reflecteert op je handelen. Zelfinzicht en herhaling voorkomen in het belang van de kwaliteit van de gezondheidszorg, daar gaat het voor het tuchtcollege in belangrijke mate om. De mate van zelfreflectie kan gevolg hebben voor de hoogte van de tuchtrechtelijke maatregel die een tuchtcollege oplegt.’</p>
<h2>Onderzoek evaluatie medisch tuchtrecht</h2>
<p>Het medisch tuchtrecht wordt zelf ook regelmatig onder de loep genomen. Momenteel wordt door het ministerie van VWS het tuchtrecht en de impact ervan geëvalueerd. ‘Namens VvAA Legal heb ik mijn suggesties en mijn ervaringen alsook die van mijn collega's tijdens een interview gedeeld met het onderzoeksbureau. In het kader van de evaluatie van het medisch tuchtrecht heb ik als suggesties onder meer opgeworpen om een medisch lid van het tuchtcollege naast de secretaris-jurist aanwezig te laten zijn bij het mondeling vooronderzoek. Ook heb ik ervoor gepleit dat er een verplichting komt voor de klager om voorafgaand contact op te nemen met degene tegen wie de klager de tuchtklacht in wil gaan dienen, tenzij dat niet van de klager gevraagd kan worden. Dit zodat de tuchtklacht niet als een volslagen verrassing komt voor de beklaagde zorgprofessional. Tevens heb ik aangegeven dat er wat mij betreft meer gebruik gemaakt mag worden van de voorzittersbeslissing en van de mogelijkheid voor het tuchtcollege om de klacht gegrond te verklaren, maar af te zien van het opleggen van een tuchtrechtelijke maatregel, bijvoorbeeld omdat de gemaakte misstap of fout niet van voldoende gewicht is dat er een maatregel opgelegd moet worden. Tot slot heb ik aandacht gevraagd voor de impact die een tuchtklacht heeft op de beklaagde en daarom onder meer aandacht gevraagd voor de setting waarin de zitting plaatsvindt.’</p>

<h2>Toetsingscollege in plaats van tuchtcollege</h2>
<p>Het tuchtrecht speelt een belangrijke rol in de kwaliteitsbewaking van de gezondheidszorg, maar er blijft ruimte voor verbetering. Een van de pijnpunten die Daniels signaleert is de lange vervaltermijn van de mogelijkheid om een tuchtklacht in te dienen. ‘Nu kan er tot tien jaar na een gebeurtenis waar een patiënt ontevreden over is een klacht worden ingediend. Dat betekent dat een medicus zelfs na pensionering nog een tuchtklacht kan krijgen, die dan ook gewoon behandeld wordt door het tuchtcollege. Dat legt een zware last op zorgprofessionals. Ik zou een kortere termijn van vijf jaar (daarbij aansluitend bij het aansprakelijkheidsrecht) passender vinden.’</p>
<p>Ook pleit hij voor meer aandacht voor de toon en begeleiding binnen het proces. ‘Het mag minder punitief en meer lerend. Het doel zou moeten zijn om herhaling te voorkomen en kwaliteit te bevorderen, niet om iemand te “straffen”. Welke benaming iets heeft, kan daarin van belang zijn. Als het bijvoorbeeld geen tuchtcollege zou heten, maar toetsingscollege, kan dat mijns inziens ook al een verschil maken.’</p>
<h2>De weg naar VvAA</h2>
<p>Veel cliënten vinden hun weg naar Daniels en collega-advocaten bij VvAA via mond-tot-mondreclame of cursussen die zij geven. Ook verwijzen beroepsorganisaties regelmatig door. ‘Wat cliënten waarderen bij ons, is dat VvAA niet alleen de regels kent, maar ook de praktijk van de zorg. We begrijpen hoe de werkdruk is, wat de verhoudingen zijn in een behandelrelatie, hoe het is om te werken en welke regels gelden binnen ketenzorg en hoe zwaar een (tucht)klacht kan binnenkomen. Die combinatie van juridische kennis en kennis van de zorg maakt het verschil.’&nbsp;</p>

<div class="css-21pfha">
<div class="css-180swj5">
<p class="css-1fvytlt">Een klacht of claim kan veel impact hebben. Met onze infographic zie je stap voor stap hoe een (tucht)klacht verloopt, welke keuzes je hebt en wat de gevolgen zijn. Zo heb je houvast wanneer het echt nodig is.</p>
</div>
</div>

Selectie+F59A3823

Klachten en claims

Stress, onzekerheid en slapeloze nachten: een tuchtklacht zet het leven van zorgprofessionals op zijn kop.

Impact van een medische tuchtklacht

<p><strong>Stress, onzekerheid en slapeloze nachten: een tuchtklacht zet het leven van zorgprofessionals op zijn kop. Valéry Daniels, advocaat bij VvAA, vertelt hoe hij hen door dit vaak complexe traject loodst. ‘Soms ben ik meer coach en vertrouwenspersoon dan advocaat.’</strong></p>

'Zelfs de gedáchte aan een tuchtklacht kan al voor stress zorgen.’

<h2>Wat er gebeurt</h2>
<p>AI wordt steeds vaker ingezet om processen in de zorg te versnellen. Denk aan systemen die röntgenbeelden scannen, digitale triage in huisartsenzorg of administratieve AI-tools die dossiers samenvatten. De belofte is groot: minder werkdruk, snellere beslissingen en meer tijd voor de patiënt. Bijna alle ziekenhuizen gebruiken inmiddels AI, al had vorig jaar slechts een kwart er een duidelijke langetermijnvisie op (bron: <a rel="noopener" href="https://www.zorgvisie.nl/driekwart-ziekenhuizen-gebruikt-ai-zonder-visie-voor-lange-termijn" target="_blank" title="AI in ziekenhuizen">Zorgvisie</a>).</p>
<h2>Wat betekent dit voor de zorg?</h2>
<p>Voor zorgprofessionals en managers kan AI een enorme verlichting zijn. Minder administratiedruk, sneller overzicht en ondersteuning bij complexe beslissingen. Maar AI is niet altijd transparant in hoe een uitkomst tot stand komt. Als een huisarts, medisch specialist of triagist AI gebruikt, moet die alsnog zelf de verantwoordelijkheid dragen voor de eindbeslissing. Dat maakt AI zowel een steun als een bron van onzekerheid.</p>
<h2>Welke risico’s spelen er?</h2>
<p>Een fout AI-advies kan leiden tot een verkeerde behandeling of gemiste diagnose. Met mogelijk grote gevolgen voor patiënt én professional. Wie is <a href="/nieuws-en-kennis/nieuws-en-artikelen/aansprakelijkheid-bij-ai-implementatie-risicos-en-verplichtingen/" title="Aansprakelijkheid bij AI-implementatie">juridisch aansprakelijk</a>: de zorgverlener, de organisatie of de softwareleverancier? Daarnaast zijn er ethische vragen. En strenge compliance-eisen vanuit Europese regelgeving zoals de nieuwe <a href="/nieuws-en-kennis/nieuws-en-artikelen/ai-in-de-zorg-wat-doet-u-met-patientgegevens/" title="AI in de zorg: wat doet u met patiëntgegevens?">AI Act</a>. Voor zorgorganisaties is risicomanagement op de inzet van AI niet optioneel, maar een randvoorwaarde.</p>
<h2>Wat kun je doen?</h2>
<p>De kunst is om de kansen van AI te benutten zonder de risico’s te negeren. Dat begint bij bewustwording: weet welke toepassingen je gebruikt, welke fouten kunnen optreden en wie welke verantwoordelijkheid draagt. Regel dan de juridische en verzekeringsaspecten goed: van afspraken met leveranciers tot passende dekking bij aansprakelijkheidsclaims. AI vraagt om maatwerk in risicobeoordeling en partners die de zorg begrijpen.</p>

Inzicht in risico's

<p>Hoe breng je risico’s voor je zorgonderneming goed in beeld? Ga naar onze pagina over inzicht in de risico's of bekijk onze <a href="/nieuws-en-kennis/ledenthema/" title="Themapagina's">themapagina's</a> zoals Klachten en claims.</p>

AI Zorg

Juridisch

Praktijkvoering en ondernemen

Verzekeren

Kunstmatige intelligentie (AI) rukt in snel tempo op in de zorg. Dat roept ook vragen op. Want wat als de AI ernaast zit, wie is er dan verantwoordelijk?

Snel meer kunstmatige intelligentie (AI) in de zorg

Kunstmatige intelligentie (AI) rukt in snel tempo op in de zorg. Dat roept ook vragen op voor organisaties.

<p><strong>Kunstmatige intelligentie (AI) rukt in snel tempo op in de zorg. Van administratieve afhandeling tot triage en zelfs diagnostiek: slimme software neemt steeds vaker werk uit handen. Dat klinkt goed, maar het roept ook vragen op. Want wat als de AI ernaast zit, wie is er dan verantwoordelijk? En hoe zorg je dat je als organisatie niet achter de feiten aanloopt?</strong></p>

Snel meer AI in de zorg: gaat dat goed?

<p>Om daar duidelijkheid over te krijgen vroeg de demissionair minister van Asiel en Migratie de Raad van State om advies. Nu het advies er ligt, lichten we toe wat de Raad van State constateert en wat dit in de praktijk kan betekenen voor zorgverleners.</p>
<h2>Wat zegt de Raad van State?</h2>
<p>Op 29 augustus publiceerde de Raad van State deze voorlichting. Daarin constateert zij dat:</p>
<ul>
<li>het parlementaire proces rondom het amendement onzorgvuldig is verlopen: vragen over de reikwijdte en gevolgen zijn onvoldoende besproken bij de voorbereiding en stemming;</li>
<li>het een reële mogelijkheid is dat het verlenen van hulp aan iemand zonder verblijfsvergunning strafbaar is, doordat dit als een vorm van medeplichtigheid of zelfs medeplegen wordt gezien. Dat kan gelden bij langdurige of intensieve hulp, maar ook bij ogenschijnlijk kleine gebaren, zoals het geven van een maaltijd;&nbsp;</li>
<li>als het de bedoeling van de wetgever is om illegaal verblijf strafbaar te stellen, maar niet dat hulpverleners strafbaar zijn, dan moet de strafbaarstelling worden aangepast. Volgens de Raad van State zijn er daarvoor twee mogelijkheden.</li>
</ul>
<h2>2 juridische alternatieven</h2>
<p>De eerste optie is om de strafbaarstelling aan te merken als een overtreding in plaats van een misdrijf. Bij een overtreding is medeplichtigheid niet strafbaar (medeplegen wel), waardoor de meeste hulpverleners buiten schot zullen blijven.</p>
<p>De tweede mogelijkheid is om aan de strafbepaling een strafuitsluitingsgrond toe te voegen, waarin expliciet staat dat hulpverlening om humanitaire redenen niet strafbaar is. Daarmee kunnen ook hulpverleners die zich schuldig maken aan medeplegen een beroep doen op een strafuitsluitingsgrond.&nbsp;</p>
<h2>Reactie van de minister</h2>
<p>Demissionair minister van Justitie en Veiligheid Van Weel reageerde direct op het advies. Hij stelde dat het strafbaar stellen van hulpverlening niet de bedoeling is en kondigde aan de wet aan te passen. De minister benadrukte wel dat hij de strafbaarstelling van illegaal verblijf in stand wil houden. Hoe hij dit juridisch gaat oplossen, is nog onderwerp van uitwerking.</p>
<h2>Wij staan naast onze leden</h2>
<p>Voor zorgverleners raakt dit de kern van hun beroep. Onze leden handelen dagelijks vanuit roeping en verantwoordelijkheid: er zijn voor wie zorg nodig heeft, altijd, zonder oordeel. Het vooruitzicht dat hulpverlening aan mensen zonder papieren als strafbaar kan worden gezien, plaatst professionals in een onhoudbare moreel-juridische spagaat. Wij verwachten eerlijk gezegd niet dat het in Nederland zover komt. Maar laat duidelijk zijn dat VvAA dit hoog opneemt, en zo nodig naar de rechter zal stappen.. Want een straf voor het verlenen van zorg – de essentie van hun beroep en hun eed – is onaanvaardbaar.</p>

Shutterstock 1527639332

Met de Asielnoodmaatregelenwet wordt illegaal verblijf strafbaar, wat zorgen oproept voor zorgverleners.

RvS: strafbaar stellen van zorgverlening dreigt

<p class="MsoNormal"><strong>Op 3 juli 2025 nam de Tweede Kamer de Asielnoodmaatregelenwet aan. Daarbij werd een amendement aangenomen dat illegaal verblijf in Nederland strafbaar stelt. Dat besluit zorgde direct voor zorgen, zowel binnen als buiten de Kamer. Want wat betekent dit voor mensen die vanuit menselijkheid of professionele roeping hulp verlenen aan vreemdelingen zonder verblijfsvergunning?</strong></p>

Raad van State: strafbaar stellen van zorgverlening dreigt

<p>De afgelopen jaren zijn er meerdere pijnlijke voorbeelden geweest. In Gaza zijn volgens internationale zorgorganisaties meer dan 1.400 zorgverleners gedood. Honderden zitten vast, vaak zonder aanklacht. Ziekenhuizen zijn aangevallen of vernietigd.&nbsp;Voedsel en medische hulp worden geblokkeerd. Ook in onder meer Sudan en Oekraïne is medische zorg doelwit geworden. De gevolgen? Een verwoesting van het meest basale recht dat een mens kan hebben: het recht op zorg.</p>
<h2>Voedsel en medische zorg zijn geen wapens</h2>
<p>Toch worden ze in oorlogssituaties steeds vaker ingezet als drukmiddel. Dat is in strijd met de Verdragen van Geneve, die juist voorschrijven dat medische professionals, patiënten en zorginstellingen beschermd moeten worden. Altijd en overal. Daarom is onze boodschap aan het Europees Parlement, de Europese Commissie en alle Europese regeringen helder:</p>
<ul>
<li>Garandeer het recht op zorg voor wie het nodig heeft én voor wie het verleent.</li>
<li>Bescherm zorgverleners en houd schenders van internationale verdragen verantwoordelijk.</li>
</ul>
<p>Geen enkel conflict mag het precedent worden voor het afbreken van het universele recht op humanitaire medische zorg.</p>

<h2>Waarom VvAA deze oproep ondersteunt</h2>
<p>Als vereniging van en voor zorgprofessionals weten wij hoe essentieel het is dat je je werk kunt doen zonder angst voor je veiligheid. Onze leden zetten zich dagelijks in voor het welzijn van patiënten, in Nederland en daarbuiten. Schendingen van medische neutraliteit raken de kern van ons vak, onze waarden en onze menselijkheid.&nbsp;</p>
<p>Dit initiatief komt van artsen uit Nederland en België. Deze internationale samenwerking is juist nu van grote waarde, nu het universele recht op zorg én de veiligheid van zorgprofessionals onder druk staan. Daarom spreken wij ons principieel uit vóór bescherming van zorgprofessionals en medische neutraliteit overal ter wereld. En daarom staan wij op 22 september in Brussel, samen met collega’s uit heel Europa.&nbsp;</p>
<h2>Doe mee. Laat je stem horen in Brussel</h2>
<p>We nodigen onze leden uit om samen met ons op 22 september aanwezig te zijn bij deze Europese demonstratie. Laat zien dat zorgprofessionals wereldwijd solidair zijn, dat wij medische neutraliteit verdedigen en dat wij pal staan voor het recht op zorg.</p>
<p>Meer informatie over de locatie, het programma en vervoer vind je via <a rel="noopener" href="https://www.medicsonthemoveforwhatmatters.org" target="_blank" title="Naar medicsonthemoveforwhatmatters.org">medicsonthemoveforwhatmatters.org</a>.</p>
<p>Op 22 september laten wij zien dat wij, als zorgprofessionals, onze stem gebruiken. Omdat zwijgen geen optie is.</p>

MARIJN HOUWERT 09S

Over de auteur

MARIJN HOUWERT 12

Bezieling

Samenwerken

Zorgprofessionals demonstreren op 22 september voor medische neutraliteit: zorg is een recht, geen wapen.

Zorg is geen wapen

<p class="MsoNormal"><strong>Zorgprofessionals uit heel Europa trekken op&nbsp;maandag 22 september 2025 naar Brussel. Niet voor een congres of een symposium, maar voor een gezamenlijke internationale demonstratie. We willen aandacht vragen voor een steeds vaker geschonden principe: medische neutraliteit in conflictgebieden.</strong></p>

<h2>Werkgeverschap begint bij het verhaal dat je vertelt</h2>
<p>Voor mij begint goed werkgeverschap met een bewuste aanpak om mensen aan te trekken én te behouden. Niet als droge tekst in een beleidsplan, maar als een doorlopend gesprek binnen de organisatie. Wie wil je zijn als werkgever en voor wie? Wat bied je nieuwe collega’s en hoe zorg je dat huidige medewerkers met plezier blijven?<br><br>Het gaat verder dan het invullen van vacatures. Het gaat om het hele verhaal dat je uitdraagt over je werkcultuur, je visie op samenwerking, beloning en de ruimte die je medewerkers geeft om hun werk op hun eigen manier te doen. Dáár leg je de basis voor aantrekkingskracht én behoud. Die basis moet nu op orde zijn, niet pas wanneer de krapte onhoudbaar wordt.</p>
<h2>Investeren in scholing</h2>
<p>Scholing is geen kostenpost, maar een investering in de toekomst. Om samen klaar te zijn voor de veranderingen in de zorg, is het belangrijk dat professionals blijven leren. <br><br>Scholing is vaak nodig om het vak goed te kunnen blijven uitoefenen. Maar wanneer medewerkers naast vakgerichte scholing de kans krijgen om nieuwe vaardigheden te ontwikkelen die hen voorbereiden op de toekomst, bloeien ze op. Denk aan trainingen die teams beter laten samenwerken over de grenzen van organisaties heen, opleidingen die leren werken met digitale zorgtoepassingen zoals AI of leertrajecten die zorgprofessionals helpen hun rol te verbreden. Het gaat om vaardigheden die direct bijdragen aan betere zorg én meer werkplezier.</p>
<p> </p>

Nancy Buitenhuis Vvaa

<h2>Vertrouwen in plaats van verantwoorden</h2>
<p>Goed werkgeverschap betekent ook dat zorgprofessionals de ruimte krijgen om hun vak uit te oefenen in plaats van hun tijd te besteden aan administratie. Het AZWA onderstreept dat die ruimte structureel vergroot moet worden. Zo moet de administratietijd in 2030 zijn teruggebracht tot maximaal 20%.<br><br>In de praktijk betekent dit: minder formulieren, meer vertrouwen. Als we daarin slagen, winnen we niet alleen tijd, maar ook energie en kwaliteit. Want zorgverleners die zich niet voortdurend hoeven te verantwoorden, kunnen zich weer richten op wat echt telt: de patiënt of cliënt.</p>
<h2>Verzuim voorkomen is mensenwerk</h2>
<p>Data zijn belangrijk bij het terugdringen van ziekteverzuim, maar alleen als er ook oog is voor de mens achter de cijfers. Hoe goed je dashboards of analyses ook zijn, ze zeggen niets als je niet weet wat er achter de cijfers speelt.<br><br>Uitval ontstaat meestal niet plotseling, maar ontstaat geleidelijk, vaak na een periode waarin signalen niet altijd tijdig worden herkend. Goed werkgeverschap betekent voor mij dat je alert bent op signalen, het gesprek tijdig aangaat en ruimte biedt om te herstellen terwijl iemand (gedeeltelijk) aan het werk blijft. Dat lukt niet altijd, maar juist door er wél aandacht voor te hebben, kun je vaak verschil maken.&nbsp;</p>
<h2>Van afspraken naar dagelijkse praktijk</h2>
<p>Het AZWA geeft richting en middelen. Het akkoord benadrukt het belang van sterk werkgeverschap, goed arbeidsmarktbeleid, scholing en verzuimpreventie. Maar het echte verschil ontstaat in de dagelijkse praktijk. Goed werkgeverschap zit niet alleen in beleid, maar in keuzes die je elke dag maakt: investeren in ontwikkeling, professionals vertrouwen geven en verzuim op tijd bespreekbaar maken, horen daarbij. Het vraagt om een cultuur waarin mensen ertoe doen en hun werk met vertrouwen en plezier kunnen uitvoeren. Want de zorg van morgen begint met de mensen die het werk doen.</p>
<p>&nbsp;</p>

Werkgeverszaken

<p>VvAA ondersteunt zorgorganisaties bij salarisverwerking, HR, sociale zekerheid, arbeidsrecht en verzuim. Zo houd u ruimte om te doen waar het echt om gaat: goede zorg.</p>

Nancy Buitenhuis

<h3>Expertises</h3>
<ul>
<li>Salarisadministratie</li>
<li>HR-zaken</li>
</ul>

Het AZWA maakt duidelijk: zonder goed werkgeverschap is er geen toekomstbestendige zorg. Lees het artikel.

Goed werkgeverschap is geen luxe meer

Het AZWA maakt duidelijk: zonder goed werkgeverschap is er geen toekomstbestendige zorg.

<p><strong>Het Aanvullend Zorg- en Welzijnsakkoord (AZWA), dat op 3 juli 2025 werd gepresenteerd, onderstreept wat wij al jaren zien: goed werkgeverschap is essentieel om de zorg toegankelijk en uitvoerbaar te houden.</strong></p>
<p><em>Dit artikel verscheen eerder op Skipr op 28 augustus 2025.</em></p>

<p>Adembenemend. Dat is hoe Youri Poelemeijer (37) zijn Classic door Rwanda en Oeganda in juni dit jaar omschrijft. Hoewel hij in 8 dagen bijna 500 kilometers en nog veel meer hoogtemeters aflegde, was zijn deelname veel meer dan een sportieve uitdaging of avontuur. ‘Ik wil bijdragen aan toegankelijke en duurzame zorg. Niet alleen hier, maar ook in Afrika.’</p>
<p>Youri woont in Weesp met zijn vrouw en hun zoon van bijna zes. Naast zijn werk als mede-praktijkhouder zet hij zich bestuurlijk in voor de regionale huisartsenorganisatie Gooi en Omstreken. Tijdens zijn laatste studiejaar deed hij een groot deel van zijn coschappen in Zuid-Afrika. ‘Ik heb altijd een sterke connectie met het continent gevoeld’, zegt hij. ‘Ik speelde zelfs lang met de gedachte om chirurg in het buitenland te worden. Die interesse is nooit verdwenen, maar met een gezin maak je uiteindelijk andere keuzes. De Africa Classic bood me een manier om die betrokkenheid alsnog vorm te geven, op een manier die past bij mijn leven.’</p>
<p>Hilja Kruit (32) is getrouwd, heeft twee dochters van 6 en 3 jaar en is jeugdverpleegkundige bij de GGD in Groningen. Met haar deelname aan de Africa Classic in Tanzania verbindt ze 3 belangrijke pijlers in haar leven: haar werk in de preventieve jeugdzorg, haar liefde voor fietsen en haar wens om bij te dragen aan betere gezondheidszorg in Afrika.</p>
<h2>Van het ziekenhuis naar de jeugdgezondheidszorg</h2>
<p>Na jaren als kinderverpleegkundige in het ziekenhuis, maakt Hilja 3 jaar geleden de overstap naar de jeugdgezondheidszorg. ‘Ik vond het werk prachtig, maar toen ik moeder werd, begon de onregelmatigheid van het ziekenhuis me op te breken. Ik zocht rust en regelmaat en kwam terecht bij de GGD. Wij werken preventief en volgen kinderen van 0 tot 18 jaar.’</p>

Youri Poelemeijer

<h2>Terug naar Afrika</h2>
<p>De combinatie van het doel, fysieke uitdaging en de bestemming van de Classic sprak Hilja meteen aan. “Ik ben jaren geleden in zuidelijk Afrika geweest en heb altijd gezegd: daar wil ik nog eens naar terug. Toen zag ik informatie over de Classic voorbijkomen op Instagram. De missie van Amref raakte mij. Zij zetten zich in voor betere zorg in Afrika, met aandacht voor preventie en lokale impact. Dat sluit deels aan op wat ik in mijn werk hier in Nederland ook doe.’</p>
<h2>Van Kenia naar Rwanda en Oeganda</h2>
<p>Hilja gaat dit jaar de uitdaging dus voor het eerst aan; Youri fietste 2 jaar geleden ook al een Classic, in Kenia. ‘Die ervaring smaakte naar meer. Ik maakte er vrienden met wie ik nog steeds contact heb. Met 3 van hen heb ik de editie in Rwanda en Oeganda gefietst.’</p>
<p>De verschillen met zijn vorige tocht zijn groot, blikt Youri terug. ‘In Kenia fietsten we uren door lege savannes. In Oeganda en Rwanda zijn de wegen omgeven door dorpen en dus mensen. Ik had constant contact met de omgeving. Deze Classic voerde door heuvelachtig terrein, vaak over onverharde wegen. Rwanda heet niet voor niets 'Land of a Thousand Hills’. De fysieke uitdaging was groot, maar dat maakt het ook bijzonder.’</p>
<p>Youri trainde vooral op afstand en techniek om de tocht te volbrengen. ‘Uiteindelijk moet je het gewoon doen. Met een goede basis en motivatie kom je ver.’</p>

1000003966

<h2>Doel na letsel</h2>
<p>Dat ziet Hilja ook. ‘De Classic is een intensieve uitdaging, maar ook een ervaring die ik heel bewust opzoek. 2 jaar geleden werd ik aangereden door een auto tijdens het fietsen. Ik kwam er relatief goed vanaf, maar had wel letsel aan mijn hand. De Classic werd voor mij een doel om naartoe te trainen na mijn herstel.’</p>
<p>Voor een Drentse fietsliefhebber is trainen voor een tocht met 4.000 hoogtemeters geen sinecure. Hilja sloot zich dus aan bij een tourvereniging, trapt tegenwoordig doordeweeks soms tochten van 100 kilometer weg en rijdt mee in lange ritten, waaronder de Bartje 200. Dit is een zware mountainbiketocht voor de echte bikkels. ‘Ik fiets nu zo’n 3 keer per week. Soms kort, soms lang. Het is even puzzelen met een jong gezin, maar thuis hebben we daar goede afspraken over.’</p>
<h2>Blijvende behoefte aan kennisopbouw</h2>
<p>Youri bezocht tijdens zijn tocht al verschillende Amref-projecten, zoals een ziekenhuis waar mensen zelfs uit Congo naartoe kwamen en een opvanghuis voor vrouwen en kinderen die huiselijk geweld waren ontvlucht.</p>
<p>Wat hem opviel, is hoe breed en tegelijk diepgaand de aanpak van Amref is. ‘Rwanda en Oeganda hebben veel te maken met zogenoemde brain drain: hoogopgeleide mensen vertrekken naar landen waar ze meer kunnen verdienen. Dat is uiteraard heel prettig voor henzelf, maar voor de gemeenschap heeft het nadelige gevolgen. Er is dus een blijvende behoefte aan kennisopbouw en aan het houden van hoogopgeleide mensen.’</p>
<p>Vooral op het gebied van geboortezorg zijn de effecten zichtbaar, aldus Youri. ‘Minder complicaties, minder moeder- en kindersterfte. Dat zijn tastbare resultaten van Amrefs langdurige investering in lokale kennis en infrastructuur.’</p>

1000000922

<h2>Geven en ontvangen</h2>
<p>Voor deelname aan de Classic moeten deelnemers minimaal € 5.000 ophalen. ‘Je betaalt je reis zelf’, zegt Youri. ‘Alles wat je inzamelt, gaat naar Amref. Dankzij familie, vrienden en bedrijven hadden we met zo'n 50 deelnemers ruim € 350.000 bij elkaar. Als je met eigen ogen ziet waar het geld naartoe gaat, raakt dat. Je realiseert je hoeveel effect je kunt hebben, ook als individu.’</p>
<p>Hilja vond via een moeder op het schoolplein een fietspartner met wie ze samen aan de Classic deel zal nemen. ‘Ik had het over manieren waarop ik geld zou kunnen inzamelen. Ondanks dat we elkaar nog niet zo goed kenden, appte ze me ’s avonds dat ze heel graag mee wilde fietsen.’</p>
<p>De school van Hilja’s kinderen hield een sponsorloop en als onderdeel daarvan ging ze met haar fietspartner alle klassen langs. ‘We legden uit wat we gaan doen en wat Amref nou precies in Tanzania doet. ‘De kinderen waren onder de indruk en de directeur van de school ziet ons het liefst met een live-verbinding uitleggen hoe het ter plekke gaat. Dat zal lastig worden als we elke dag uren moeten fietsen, maar filmpjes maken en die ’s avonds opsturen moet lukken.’</p>
<h2>Lessen voor het dagelijks werk</h2>
<p>De Classic bracht Youri verschillende inzichten. ‘We leven in een consumptiemaatschappij, ook qua zorg. In Afrika lopen mensen dagen naar een ziekenhuis en zijn ze alsnog dankbaar dat ze geholpen worden. Dat zet je aan het denken. Wij leven in een land waar de gezondheidszorg voor vrijwel iedereen toegankelijk is. Dat is in veel andere landen niet zo.’</p>
<p>Hoewel de tocht voor Hilja nog moet beginnen, verwacht ze dat de indruk groot zal zijn. ‘Ik denk dat ik vooral terugkom met een sterker besef van hoe goed we het hier hebben. De toegang tot zorg, het gemak van een kraan opendraaien, het is allemaal niet vanzelfsprekend. De projecten van Amref maken een groot verschil.’</p>
<p>Of er voor Youri een derde Classic komt? "Er is al een appgroep over de editie in Tanzania, dus zeg nooit nooit’, glimlacht hij. Voor nu koestert hij vooral wat de reis hem bracht: ‘nederigheid, verbinding en het besef dat goede zorg echt een voorrecht is. Als zorgverleners moeten we het goede voorbeeld geven. Niet wachten op de politiek, maar zelf iets in beweging zetten. De Classic laat zien dat dat kan.’</p>

<p>Vanaf 2026 zit het deelnamegeld aan de Africa Classic bij het minimale sponsorbedrag van € 7.950 inbegrepen. Elk jaar krijgen de eerste 10 VvAA-leden die zich aanmelden voor de Africa Classic € 1.000 sponsorgeld van VvAA. Meer weten over onze samenwerking met Amref of zelf bijdragen?</p>

Hilja En Youri

Lid aan het woord

Persoonlijke ontwikkeling

Verpleegkundige Hilja Kruit en huisarts Youri Poelemeijer vertellen over hun deelname aan de Africa Classic.

Hilja en Youri fietsen voor betere zorg in Afrika

<p><strong>Verpleegkundige Hilja Kruit stapt over ruim een maand op de pedalen voor haar eerste Africa Classic, een sponsorrit voor Amref Health Africa. Huisarts Youri Poelemeijer fietste al 2 keer eerder mee. Ze hebben een gedeeld doel: zich inzetten voor toegankelijke en duurzame gezondheidszorg in Afrika.</strong></p>

VvAA-leden Hilja en Youri fietsen voor betere zorg in Afrika

<h2>Het pensioenpotje en uw financiële toekomst</h2>
<p>In Nederland bestaat pensioen uit 3 pijlers. Het eerste is de&nbsp;<a rel="noopener" href="https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/algemene-ouderdomswet-aow" target="_blank" title="Meer over de AOW">Algemene Ouderdomswet (AOW)</a>, het basisinkomen vanuit de overheid als u de <a rel="noopener" href="https://www.svb.nl/nl/aow/aow-leeftijd/uw-aow-leeftijd" target="_blank" title="Bekijk uw AOW-leeftijd">AOW-leeftijd</a> bereikt. De tweede pijler bestaat uit het pensioen dat u als werknemer of ondernemer bij een (verplicht) pensioenfonds opbouwt. Als derde gaat het om het aanvullende pensioen dat u zelf regelt. Bijvoorbeeld via sparen, beleggen of een lijfrenteproduct.&nbsp;</p>
<h3>Kom op tijd in actie</h3>
<p>Een goed ouderdomspensioen opbouwen met extra vermogen kost best wat tijd. Kom daarom op tijd in actie voor uw inkomen voor later, bijvoorbeeld met een lijfrenteproduct. Want ook hier geldt: hoe eerder u begint met inleggen, hoe langer u spaart en profiteert van de voordelen. Zo bouwt u een goed pensioen op dat voldoet aan uw toekomstwensen.</p>
<h2>Wat is lijfrente?</h2>
<p>Een lijfrente is een financieel product waarbij u geld opzij zet voor uw pensioen. Het kent een opbouw- en een uitkeerfase. Tijdens de opbouwfase legt u periodiek geld opzij, vaak via een bankspaar- of beleggingsrekening of een verzekeringsproduct. U kunt dit geld tijdens de opbouwfase niet zomaar opnemen, want dat is bedoeld voor uw pensioen. Als u met pensioen gaat, dan laat u dit geld uitkeren tijdens de uitkeerfase. Zo heeft u een extra inkomen als aanvulling op uw AOW en eventueel werkgeverspensioen. Een lijfrente is dus een individueel aanvullend pensioenpotje en geeft u bij een juiste invulling in de toekomst meer financiële ruimte om te genieten van het leven.</p>
<h2>Belastingvoordeel</h2>
<p>Wat maakt lijfrente (extra) interessant? U kunt met belastingvoordeel pensioen opbouwen. Zo helpt de Belastingdienst werknemers en ondernemers graag met hun pensioen. Hoe? Ze staan u toe om uw inleg in de lijfrente (onder voorwaarden) af te trekken van uw belastbare inkomen. Dit kan via:&nbsp;</p>
<ul>
<li><strong>Jaarruimte.</strong> Uw jaarruimte is het maximale bedrag dat u jaarlijks met belastingvoordeel mag gebruiken voor extra pensioenopbouw. Dit bedrag mag u aftrekken van uw belastbare inkomen bij de aangifte inkomstenbelasting. Goed om te weten: uw jaarruimte is het pensioentekort over het voorgaande jaar. Het is het verschil tussen wat u maximaal mocht opbouwen met belastingvoordeel en wat u écht heeft opgebouwd. Meer weten? <a rel="noopener" href="https://www.belastingdienst.nl/wps/wcm/connect/nl/aftrek-en-kortingen/content/hoe-bereken-ik-mijn-jaarruimte" target="_blank" title="Bereken uw jaarruimte op Belastingdienst.nl">Bereken uw jaarruimte.</a>&nbsp;</li>
<li><strong>Reserveringsruimte.</strong> Heeft u de laatste 10 jaar niet al uw jaarruimte gebruikt? Dan heeft u extra ruimte over, dat is de reserveringsruimte. U mag dit geld, met terugwerkende kracht, alsnog inleggen voor uw pensioen.<span style="font-size: 10.0pt; line-height: 115%; font-family: 'Calibri',sans-serif;"></span></li>
</ul>
<p>U kunt er zelf voor kiezen of u uw jaarruimte of reserveringsruimte benut. Maar heeft u een pensioengat én wilt u graag een aanvullend pensioen opbouwen? Dan is het voordelig om nu al uw jaar- en reserveringsruimte te gebruiken. Zo verlaagt u nu uw belasting en bouwt u vermogen op voor later. Als u de uitkering ontvangt, betaalt u alsnog belasting over dit inkomen, maar na de AOW-leeftijd geldt meestal een lager belastingtarief.</p>

<p>Kom dit jaar nog in actie. Ook als u niet bezig bent met aanvullend pensioen opbouwen, is het verstandig om een eerste stap te zetten. Kijk bijvoorbeeld naar uw huidige pensioen, de fiscale mogelijkheden en uw wensen voor de toekomst. Advies nodig?&nbsp;<a href="/speeltuin/erik/pensioen-aanvullen-met-lijfrente/#contact" title="Neem contact met ons op" data-anchor="#contact">Onze adviseurs helpen u graag.</a></p>

<h2>Welke opties heeft u als uw lijfrente vrijkomt?</h2>
<p>Om uw pensioen aan te vullen heeft u kapitaal opgebouwd in een lijfrenteproduct. Komt uw lijfrente vrij? Dan heeft u met uw <a href="/advies/vrijvallende-lijfrente/" title="Lees meer over vrijvallende lijfrente">vrijkomend (‘expirerend’) lijfrentekapitaal</a> 3 mogelijkheden:</p>
<ol>
<li><strong>Uw lijfrente laten uitkeren.&nbsp;</strong>Heeft u de AOW-leeftijd bereikt en het opgebouwde geld nodig? Dan kunt u het vrijkomende bedrag omzetten in een uitkerende lijfrente. Zo ontvangt u bijvoorbeeld maandelijks een geldbedrag voor een tijdelijke periode of levenslang.</li>
<li><strong>Uw lijfrente uitstellen. </strong>Heeft u de AOW-leeftijd nog niet bereikt en wilt u nog even doorsparen? Dan kunt u de lijfrente uitkering uitstellen tot maximaal 5 jaar na het jaar waarin u de AOW-leeftijd bereikt. U kunt er ook voor kiezen om geld bij te storten als uw jaarruimte of reserveringsruimte dat toelaat. Zo bouwt u nog verder aan uw pensioenpotje.</li>
<li><strong>Het geld in één keer laten uitbetalen. </strong>U koopt dan uw lijfrente af. Let op: U betaalt misschien veel belasting. De Belastingdienst kan bovendien een boete in rekening brengen. Laat u hierover goed informeren.</li>
</ol>
<h2>Maak op tijd uw keuze</h2>
<p>Als uw lijfrente vrijkomt, heeft u tot 31 december van het volgende kalenderjaar de tijd om een keuze te maken. Het is belangrijk om dit op tijd te doen. Kiest u niet? Dan gaat de Belastingdienst ervan uit dat u uw lijfrente afkoopt en dat is financieel meestal ongunstig. Of u het beste kunt gaan voor uitkeren, uitstellen of afkopen, hangt af van verschillende zaken. Denk aan uw persoonlijke financiële situatie, het type lijfrente en de belastingregels. Zorg dat u hierover goed op de hoogte bent. Heeft u keuzehulp nodig? Verken uw opties met onze <a href="/advies/vrijvallende-lijfrente/keuzehulp/" title="Start de keuzehulp">virtuele assistent Vive</a>. Ook als u vragen heeft over kapitaaloverdracht en het schenken van uw lijfrente bij overlijden.</p>

Mail ons

<p>Wilt u onafhankelijk <a href="/advies/pensioenadvies/" title="Pensioenadvies">pensioenadvies</a> over het zelf opbouwen van een (beter) pensioen? Of wilt u inzicht in uw inkomen na uw pensioen? Maak dan vrijblijvend een afspraak met een van onze adviseurs.</p>

Contact

Vrijvallende lijfrente - Shutterstock 164560100

Investeren in een lijfrente is een fiscaal vriendelijke manier om geld opzij te zetten voor uw pensioen. Ontdek hoe het werkt en wat de voordelen zijn.

Uw pensioen aanvullen met lijfrente: hoe werkt dat?

Heeft u voldoende pensioen als u stopt met werken? Ontdek hoe u met lijfrente aanvullend pensioen opbouwt.

<p><strong>U wilt graag een goede oude dag met een passend financieel plaatje. Maar heeft u straks voldoende pensioen als u stopt met werken? Een manier om uw pensioen aan te vullen is door te investeren in een lijfrente. Maar hoe werkt dat precies? Ontdek wat u nú al kunt doen voor later.</strong></p>

<p>Het antwoord op de eerste vraag ligt voor de hand: natuurlijk mag dit niet. Medische gegevens zijn uiteraard zeer vertrouwelijk en worden in de privacywetgeving extra beschermd. Een zorgverlener mag deze gegevens alleen inzien als daar een functionele noodzaak voor bestaat, zoals een behandelrelatie. Toch gaat het regelmatig mis.&nbsp;</p>
<h2>Barbie</h2>
<p>Misschien herinnert u zich nog de ophef rondom realityster Barbie? Maar liefst 85 medewerkers van het Haga Ziekenhuis ontvingen een officiële waarschuwing. Zij bekeken het patiëntendossier van Barbie zonder dat zij een behandelrelatie met haar hadden.</p>
<h2>Rechters oordelen streng</h2>
<p>Ook in de rechtspraak verschijnen er geregeld uitspraken over zorgmedewerkers die onbevoegd patiëntendossiers inzien. De rechter oordeelt streng over medewerkers die onbevoegd medische dossiers inzien. 3 gerechtelijke uitspraken rondom dit thema:</p>
<ol>
<li>In 2016 had een dialyseverpleegkundige van het Maasstad Ziekenhuis niet alleen het dossier van een patiënt bekeken, maar ook gedeeld met derden. Ook in dit geval was er geen behandelrelatie. De medewerker werd op staande voet ontslagen.<br><br>Het gerechtshof in Den Haag oordeelde in hoger beroep dat de medewerker weliswaar ernstig verwijtbaar had gehandeld, maar dat ontslag op staande voet een brug te ver was. De verpleegkundige was al langere tijd in dienst, had altijd goed gefunctioneerd en zou moeilijk ander werk kunnen vinden. Het ziekenhuis had daarnaast niet aan medewerkers bekendgemaakt dat dit bestraft zou worden met ontslag op staande voet.<br><br>Wel ontbond het hof de arbeidsovereenkomst zonder ontslagvergoeding vanwege verwijtbaar handelen. Het ziekenhuis moest dus enkele maanden langer het salaris van deze medewerker doorbetalen. Maar de medewerker was wel ontslagen vanwege het onterecht inzien van het medisch dossier.<br><br></li>
<li>Het Hof Amsterdam liet in 2018 het ontslag op staande voet in stand van een medewerkster van het Westfriesgasthuis, want ze raadpleegde zonder noodzaak medische gegevens van een patiënt. De rechter woog mee dat er een gedragscode gold. Hierin stond dat inzage in medische gegevens alleen was toegestaan als dit noodzakelijk was voor een goed verloop en goede administratie van de patiëntenzorg. Ook was belangrijk dat de medewerkster eerder een berisping ontving voor onbevoegde inzage. Dat de medewerkster al lange tijd in dienst was en zij verder vlekkeloos had gefunctioneerd, hielp de medewerkster niet.<br><br></li>
<li>De Rechtbank Overijssel sprak zich in 2025 uit over een zaak waarbij een werknemer een patiëntendossier van een bekende ex-voetballer had ingezien. Zij werd door haar werkgever op staande voet ontslagen, maar vocht dat aan. De kantonrechter oordeelde dat het ontslag op staande voet onterecht was. Het belangrijkste argument: de werkgever had geen duidelijk beleid geformuleerd rondom het ongeoorloofd raadplegen van patiëntendossiers. De arbeidsovereenkomst werd uiteindelijk wel ontbonden vanwege verwijtbaar handelen, maar niet ernstig verwijtbaar. De werknemer kreeg dus alsnog de wettelijke transitievergoeding.&nbsp;</li>
</ol>
<h2>Zorg voor duidelijke interne richtlijnen</h2>
<p>Maar wat als u met een dergelijke zaak te maken krijgt in uw praktijk? Kunt u een medewerker die zonder functionele noodzaak en/of behandelrelatie een dossier inziet ontslaan? En houdt dit stand bij de rechter?</p>
<p>De jurisprudentie laat zien dat het voor zorgpraktijken vooral belangrijk is om duidelijke interne regels te hebben, zoals een gedragscode. Benoem hierin ook wat de gevolgen zijn als een werknemer een regel overtreedt. Zo vergroot u de kans dat een ontslag standhoudt bij de rechter.</p>
<p>Kortom:</p>
<ul>
<li>Hanteer interne regels die het inzien van patiëntendossiers zonder functionele noodzaak verbieden.</li>
<li>Maak in deze regels duidelijk dat overtreding van deze regels rechtspositionele gevolgen kan hebben en kan leiden tot ontslag op staande voet.</li>
<li>Breng deze regels regelmatig en aantoonbaar onder de aandacht van medewerkers.</li>
</ul>

<p>Wij helpen graag. Bel ons op werkdagen tussen 8.30 en 17.30 uur.</p>

Onbevoegd inzien dossier Shutterstock 1930972841

Een assistent kijkt in de patiëntendossiers van familie. Mag dat? En kan de assistent hierom ontslagen worden?

Onbevoegd inzien dossier: reden voor ontslag? 

<p class="MsoNormal"><strong>Een assistent kijkt in de elektronische patiëntendossiers van een aantal familieleden. Deze mensen hebben geen behandelrelatie met de huisartsenpost waar de assistent werkt. Mag dat? En kan de assistent hierom ontslagen worden?</strong></p>

Is onbevoegd inzien van een dossier reden voor ontslag? 

<p>Ad (38 jaar bij VvAA) en Gerard (26 jaar) adviseren regionale huisartsenorganisaties, huisartsenposten, privéklinieken, ZBC’s, ziekenhuizen en beroepsverenigingen over risicobeheersing en verzekeringen. Hun advies begint niet met dekkingen of premies, maar met luisteren en begrijpen. ‘We bouwen eerst aan een vertrouwensbasis,’ zegt Ad. ‘Zorgverleners moeten weten dat ze werken met mensen die verstand van zaken hebben en waar ze op kunnen bouwen. Pas dan volgt het gesprek over welke risico’s verzekerd moeten worden en welke niet.'</p>

RUB9250715 1467

<h2>Niet de polis, maar de impact centraal</h2>
<p>Daarbij kijken ze verder dan het financiële plaatje. ’Bestuurders en financieel verantwoordelijken kijken vaak eerst naar de kosten', zegt Gerard, ‘wij benoemen juist ook de emotionele gevolgen die een klacht of claim kunnen veroorzaken. Dat is wezenlijk anders dan bij een inboedelverzekering.’</p>
<p>Met praktijkvoorbeelden maken Ad en Gerard deze risico’s inzichtelijk. Ad: ‘Neem een kliniek waar orthopeden werken. Daar kunnen de premies vaak hoog zijn. Als er namelijk iets misgaat, kan de financiële schade omvangrijk zijn. Dan is het verleidelijk om voor de goedkoopste optie qua verzekering te kiezen. Maar wat als je morgen een claim van 4 ton krijgt? Dan wil je geholpen worden door de mensen die er echt verstand van hebben.’</p>
<p>Ook kleinere misstappen kunnen grote gevolgen hebben. Gerard: ‘Een triagist overlegt in de drukte niet met de huisarts. De patiënt had pijn op de borst, het ging mis en er volgde een claim van de nabestaanden. Zo zie je hoe snel het fout kan gaan zonder kwade opzet.’</p>
<p>Met dit soort voorbeelden willen Ad en Gerard bewustzijn creëren: welke risico’s spelen er, hoe kun je je daarop voorbereiden? Zo kun je als organisatie en professional tijdig handelen en ben je goed verzekerd als het erop aankomt.</p>

Gerard

<h2>Voorkomen en beschermen</h2>
<p>Bij VvAA bestaat advies rondom klachten en claims uit 2 sporen: het voorkomen van klachten en claims door tijdige communicatie en zorgen voor passende bescherming als het toch misgaat. ‘Wacht niet tot iets escaleert,’ benadrukt Gerard. ‘Als je vermoedt dat er iets speelt, meld het meteen. Onze juristen kunnen meekijken en zo mogelijk helpen voorkomen dat het uit de hand loopt.’ Ad voegt toe: ‘Snel contact opnemen, aandacht geven, serieus reageren; dat haalt vaak al de eerste spanning weg.’ Goede dossiervorming is daarbij essentieel. ‘Een slechte verslaglegging maakt je weerloos’, waarschuwt Gerard. ‘Dat is iets wat we altijd onder de aandacht brengen.’</p>
<p>Een veelvoorkomende misvatting is dat een aansprakelijkheidsverzekering voldoende is. ‘Veel organisaties sluiten die wel af, maar vergeten de rechtsbijstand bij tuchtzaken’, zegt Gerard. ‘Terwijl dat juist essentieel is. Bij een tuchtklacht gaat het niet om de organisatie, maar om de individuele zorgverlener.’</p>
<p>Daarom adviseert VvAA altijd om aansprakelijkheid en rechtsbijstand in samenhang te bekijken. Dat is volgens Ad en Gerard precies waar de meerwaarde zit: de combinatie van juridische expertise en kennis van het zorgveld. ’Bij VvAA werken juristen dagelijks met klachten en claims. Zij weten hoe het zorgveld in elkaar zit en begeleiden cliënten op een persoonlijke manier. Dat geeft rust en vertrouwen; dat is ook wat je verzekert.’</p>
<p>Mocht het toch komen tot een rechtszaak, dan kan dat jaren duren. ‘Dat voelt voor een arts alsof er een zwaard van Damocles boven je hangt. ’Het raakt je persoonlijk, in je beroepseer. Dan wil je iemand naast je die weet wat dat betekent. Een polis is daarom veel meer dan een contract. Het is ondersteuning op een moment waarop je dat het hardst nodig hebt.’</p>
<h2>Betrokken advies, afgestemd op de zorgpraktijk</h2>
<p>De kracht van Ad en Gerard zit in hun combinatie van ervaring, zorgkennis en persoonlijk contact. ‘We kennen de processen, maar ook de zorgen en emoties die spelen bij een klacht’, zegt Ad. ‘Dat stelt ons in staat om echt aan te sluiten op wat er nodig is; in de praktijk, niet alleen op papier.’</p>
<p>Dat is ook de kracht van VvAA als geheel: advies dat echt werkt in de praktijk. Dat betekent: naast de zorgprofessional en zorgorganisatie staan, risico’s inzichtelijk maken en oplossingen bieden die rust geven – lang voordat er een klacht of claim op tafel ligt.</p>

<p>Hoe zorgvuldig je ook werkt, er kan altijd iets misgaan. Dat kan leiden tot onvrede, een klacht of zelfs een claim. Dat raakt je professioneel én persoonlijk. VvAA staat naast je zodat je er als zorgprofessional of zorgorganisatie niet alleen voor staat.</p>

MG 3002

Het advies van Ad de Graauw en Gerard Queis begint niet met premies, maar met luisteren en begrijpen.

Zorgprofessionals bijstaan wanneer het écht nodig is

<p><strong>Accountmanagers Ad de Graauw en Gerard Queis van VvAA hebben samen meer dan 6 decennia ervaring. ‘Een polis biedt zekerheid, maar geen geruststelling. Dat komt pas als er iemand naast je staat.’</strong></p>

<p>Datagedreven zorg, druk op medische besluitvorming en grensbepalende juridische kaders: het zijn dé onderwerpen die spelen rond medische zorg in de topsport. 5 experts uit de sportmedische praktijk delen hun visie op preventie, prestatie, ethiek en samenwerking. Zij vertellen in verschillende sessies hun verhaal op 30 september tijdens het sportmedisch event&nbsp;<a href="/voor-leden/agenda/zakelijk-sportmedisch-event/" title="Zakelijk sportmedisch event">'Duurzaam presteren in de sport'</a>.</p>
<h2>AI, wearables en gepersonaliseerde data&nbsp;</h2>
<p>Wat brengt kunstmatige intelligentie (AI)? Wat kunnen we met de verzamelde, persoonlijke data van wearables (digitale apparaten die je draagt) op het lichaam? En hoe beïnvloedt dit de sportgeneeskunde? Hoe we topsporters behandelen, monitoren en beschermen, verandert door nieuwe technologie momenteel razendsnel. De internationale verschillen in wetgeving en medische praktijk vormen daarbij een extra uitdaging. Sportarts Suzanne Huurman verkent de kansen van datagedreven sportgeneeskunde.&nbsp;</p>
<h2>Samenwerking boven controle</h2>
<p>Hoe werk je écht samen rond de atleet? Consultant Prestatie &amp; Gezondheid Jeroen Peters en sportarts Frank van Hellemondt doen uit de doeken hoe medische, fysieke en technische teams samenwerken. Ze bespreken het belang om de silo’s te doorbreken en samen vertrouwen op te bouwen. Samenwerking tussen disciplines is noodzakelijk, want inzichten uit data vragen om gedeelde interpretatie én gezamenlijke actie. En hoe zit het met de eigen verantwoordelijkheid van de atleet? Ze koppelen hun ervaring in het profvoetbal aan praktische adviezen voor leiderschap binnen multidisciplinaire teams.</p>
<h2><span class="NormalTextRun SCXW255109698 BCX8">Cardiale incidenten bij (top)sporters</span></h2>
<p><span class="SCXW255109698 BCX8">Wat doe je als een topsporter plotseling in elkaar zakt op het veld? Hoe herken je cardiale incidenten bij (top)sporters? Dat is cruciaal als elke seconde telt. Maar kun je het ook voorkomen, en zo ja, wat vraagt dat? En wat is er nodig voor de beste behandeling? Is er ook een weg terug naar performance na zo’n incident? Sportcardioloog Harald Jørstad deelt zijn visie en ervaring. Hij bespreekt cases uit de praktijk en laat zien hoe medische teams effectief kunnen handelen in acute situaties.</span></p>
<h2>Werken in de voetbalwereld</h2>
<p>Ook Edwin Goedhart geeft acte de présence op ‘Duurzaam presteren in de sport’. Hij weet hoe het is om te werken in de voetbalwereld: hij is medisch directeur en manager Sportgeneeskunde bij de KNVB en is daar al langer dan een decennium actief. Sinds 2012 heeft hij de rol van teamarts van het Nederlands elftal. Goedhart publiceerde onder meer over de herziene Richtlijnen sportmedisch handelen en richt zich op ethiek, blessurepreventie en wetenschappelijke benadering in voetbal. Goedhart schuift aan bij de paneldiscussie.</p>

Zakelijk sportmedisch event

<p>Wilt u meepraten over deze ontwikkelingen en meedenken over de toekomst van genees­kunde in de topsport? Kom dan ook naar het zakelijk sportmedisch event '<strong>Duurzaam presteren in de sport</strong>' op <strong>dinsdag 30 september in Stadion Galgenwaard, Utrecht</strong>.</p>

Sportgeneeskunde shutterstock_196458998

Geneeskunde in topsport is in beweging. Hoe kunnen medische teams effectief handelen in acute situaties? Wat is de invloed van AI, wearables en data? 

Zorg en prestatie in de sport: een spannende balans

Geneeskunde in topsport is in beweging. Welke rol speelt data en wat is de invloed van innovaties zoals AI? 

<p><strong>Geneeskunde in topsport is flink in beweging. Hoe kunnen medische teams effectief handelen in acute situaties? Welke rol speelt data en wat is de invloed van innovaties als AI en wearables? Nieuwe ontwikkelingen vragen om heroverweging van de balans tussen zorg en prestatie.</strong></p>

<h2>De eerste klap: ‘Ben ik dan geen goede dokter?’&nbsp;</h2>
<p>‘Mijn eerste reactie was schrik. Je vraagt je af: ben ik wel goed genoeg als arts? Je gaat direct twijfelen. Had een andere collega dit ook zo gedaan bij deze patiënt? Heb ik iets over het hoofd gezien?’ Ze zoekt steun bij collega’s. Hun bevestiging, dat zij het ook zo aangepakt zouden hebben, brengt enige rust. ‘Het hielp me relativeren: het lag niet aan mij als persoon, het had iedereen kunnen overkomen.’</p>
<p>Toch is de impact merkbaar. ‘Mijn collega’s schrokken misschien nog wel meer dan ikzelf. Iedereen reageerde zó heftig, dat ik dacht: wat is mij in hemelsnaam overkomen?’</p>
<h2>Van onbekend terrein naar grip</h2>
<p>Over het tuchtrecht en het proces wist Kim vrijwel niets. ‘Ik kende het bestaan, maar had geen idee hoe het werkte. Je denkt altijd: dat overkomt mij vast niet. Tot het ineens wél gebeurt.’ Ze begint te zoeken naar informatie. Wat is het ergste scenario? Wat zijn de stappen? ‘Ik wist niet eens of je hiervoor naar de gevangenis kon. Die onwetendheid maakt je onzeker. Door me in te lezen, kreeg ik meer grip’.</p>

<h2>Ondersteuning VvAA en peer support</h2>
<p>Vanuit haar organisatie werd peer support aangeboden. ‘Een collega belde om te vragen hoe het ging. Dat was erg prettig.’ Daarnaast bleek de juridische ondersteuning van VvAA erg helpend. ‘De jurist van VvAA gaf helderheid. Welke stappen er zijn, wat ik moest doen en wat zij voor mij zouden doen. Mijn eerste tekst voor het schriftelijk verweer was te simpel. VvAA hielp mij dit te vertalen naar juridisch correcte taal. Ze vroegen ook door, ook op punten die voor mij vanzelfsprekend waren.’ Ook het oefenen van het gesprek met de klager hielp. ‘Wat kun je verwachten? Welke woorden kies je wel of niet? Die voorbereiding gaf vertrouwen’.</p>
<h2>Een ervaring om te delen</h2>
<p>‘Ik dacht altijd dat je pas voor het tuchtcollege stond als je echt wist dat je iets fout had gedaan. Maar dat is dus niet zo. Het kan je zomaar overkomen.’ Kim kiest ervoor om haar ervaring dan ook te delen: op de werkvloer én in opleidingen. ‘Ik ben heel open geweest over de klacht. Tegen directe collega’s, tegen artsen in opleiding. Met als doel: mocht je ooit in zo’n situatie belanden, weet dat het kan gebeuren. Ook als je werkt met volle toewijding en goede intenties’.</p>

<h2>Wat ze anderen mee wil geven</h2>
<p>‘Maak het in je hoofd niet groter dan nodig. Zoek snel professionele hulp, zoals ik dat met VvAA deed. Ga het niet alleen doen. En: wees open. Dat helpt echt’. Tot slot deelt Kim een waardevolle les over omgaan met emoties. ‘Je mag verdrietig of boos zijn, maar uit die emoties thuis of met collega’s. Neem die emoties niet mee naar het gesprek met het tuchtcollege of de klager. Die ander is óók emotioneel. Dan schiet je daar niets mee op’.</p>
<h2>Met een sisser afgelopen</h2>
<p>De klacht werd uiteindelijk ingetrokken. ‘Uiteindelijk is het goed afgelopen, maar ik weet hoe onzeker je je kunt voelen in zo’n proces. Ik hoop dat mijn verhaal andere zorgprofessionals helpt om minder bang te zijn voor openheid en om tijdig hulp te zoeken als ze met een klacht te maken krijgen.’</p>
<p><br><em>De naam van Kim is gefingeerd, haar echte naam is bekend bij de redactie.</em></p>

08A77bf87f74a7fcedab167af155198c

Internist Kim krijgt bij thuiskomst na haar ziekenhuisopname een tuchtklacht aan de deur.

‘Er stond iemand met een tuchtklacht op de stoep.’

Wanneer internist Kim thuiskomt na haar eigen ziekenhuisopname, gaat de bel. Een tuchtklacht.

<p><strong>Wanneer internist Kim thuiskomt na haar eigen ziekenhuisopname, gaat de bel. Bij de voordeur wordt haar een tuchtklacht overhandigd: vermeende verkeerde diagnose. Ze vertelt over de schok, het leren relativeren en het belang van openheid bij een klacht.</strong></p>

‘De bel ging. Er stond iemand met een tuchtklacht op de stoep.’

<p class="MsoNormal"><span class="NormalTextRun SCXW204973233 BCX8">Namens VvAA Groep was CEO Bart Janknegt aanwezig bij de feestelijke opening. Tijdens zijn bezoek kreeg Bart ook een inkijkje in diverse projecten, waaronder <a rel="noopener" href="https://amref.ac.ke/" target="_blank" title="AMIU">AMIU</a>, WaterStarters en het P4PC-ziekenhuis.</span> </p>
<div class="OutlineElement Ltr SCXW36240598 BCX8">
<h2 class="Paragraph SCXW36240598 BCX8"><span class="NormalTextRun SCXW36240598 BCX8">Praktijkgericht opleiden, ook buiten de stad</span><span class="SCXW36240598 BCX8"> </span></h2>
<p class="Paragraph SCXW36240598 BCX8"><span class="NormalTextRun SCXW36240598 BCX8">In veel Afrikaanse landen is het tekort aan zorgprofessionals een grote uitdaging. Amref speelt hierop in met AMIU en met het programma </span><span class="NormalTextRun SCXW36240598 BCX8">Leren voor Leven</span><span class="NormalTextRun SCXW36240598 BCX8">. Daarmee krijgen lokale zorgverleners - ook in ver afgelegen gebieden - toegang tot opleidingen, digitale tools en begeleiding. Zo kunnen zij met actuele kennis en vaardigheden zorg verlenen en voorlichting geven over onderwerpen als hiv, zwangerschap en vaccinaties.</span> <span class="NormalTextRun SpellingErrorV2Themed SCXW36240598 BCX8"></span></p>
</div>
<div class="OutlineElement Ltr SCXW36240598 BCX8"></div>

Bart 34

<div class="OutlineElement Ltr SCXW36240598 BCX8">
<h2 class="Paragraph SCXW36240598 BCX8">VvAA en Amref: langdurige samenwerking</h2>
<p class="Paragraph SCXW36240598 BCX8">Sinds 2009 werken VvAA en Amref samen aan een gedeelde missie: bijdragen aan toegankelijke, kwalitatieve zorg - waar dan ook. Begin dit jaar is besloten om de samenwerking met 3 jaar te verlengen. De komende periode richt de steun van VvAA zich vooral op de ontwikkeling van AMIU en het programma Leren voor Leven, met in 2025 bijzondere aandacht voor activiteiten in Zambia.&nbsp;</p>
</div>
<div class="OutlineElement Ltr SCXW36240598 BCX8">
<h2 class="Paragraph SCXW36240598 BCX8">Mede mogelijk gemaakt door VvAA-leden</h2>
<p class="Paragraph SCXW36240598 BCX8">Dankzij de betrokkenheid van leden en collega’s van VvAA werd in 2024 een bedrag van € 240.967 opgehaald. Met dit geld heeft Amref zorgverleners opgeleid en honderdduizenden mensen bereikt met betere zorg, schoon drinkwater en vaccinaties.&nbsp;</p>
</div>

<p><span class="NormalTextRun SCXW30276645 BCX8">Wilt u meer weten over onze samenwerking met Amref of zelf bijdragen?&nbsp;</span></p>

01 Sjoerd Bart Catherine Barend

Over VvAA

Amref opende in een universiteit in Nairobi om zorgverleners op te leiden en de gezondheidszorg te versterken.

Amref opent universiteit in Kenia met steun van VvAA

<p class="MsoNormal"><strong><span class="NormalTextRun SCXW243793448 BCX8">In juli opende Amref Health Africa officieel de nieuwe campus van Amref International University (AMIU) in Nairobi, Kenia. Hier volgen jongeren onder andere een opleiding tot verloskundige, verpleegkundige of lokale zorgverlener, zodat zij straks bijdragen aan sterkere zorg in hun eigen gemeenschap.</span>&nbsp;</strong></p>

Amref opent universiteit in Nairobi met steun van VvAA

<p>Oordeelt u als zorgaanbieder dat een zorgverlener ernstig tekort is geschoten in zijn functioneren? En gaat u daarom over tot ontbinding, opzegging of niet-voortzetting van een overeenkomst<sup>1</sup> met de zorgverlener? De Wkkgz zegt dat u als zorgaanbieder dan ‘onverwijld’ melding moet doen bij de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ)<sup>2</sup>.</p>
<h2>Wat betekent dit?</h2>
<p>Met ‘zorgaanbieder’ bedoelt de wet de werk- of opdrachtgever, bijvoorbeeld het bestuur van een ziekenhuis of kliniek, een huisartsenmaatschap of de eigenaren van een praktijk. ‘Onverwijld’ betekent voor de inspectie binnen 3 werkdagen nadat de zorgaanbieder aan de zorgverlener meedeelt dat het contract niet wordt verlengd, of wordt beëindigd. Of nadat de zorgverlener zelf aan de zorgaanbieder heeft medegedeeld niet verder te willen (om de opgelegde beëindiging te voorkomen).</p>
<h2>Alleen bij ernstig disfunctioneren&nbsp;</h2>
<p>De meldplicht ontstaat pas als sprake is van ernstig disfunctioneren, in de ogen van de zorgaanbieder. De mening van de betrokken zorgverlener is daarbij niet relevant. Waar de grens ligt met ‘gewoon’ disfunctioneren, is in de praktijk niet altijd duidelijk. Bij de volgende 3 oorzaken is in elk geval sprake van een plicht om te melden:</p>
<ul>
<li>Als de veiligheid van de patiëntenzorg echt in gevaar is (geweest).&nbsp;</li>
<li>Als er aanwijzingen zijn dat de zorgverlener strafbare feiten heeft gepleegd.&nbsp;&nbsp;</li>
<li>Als er sprake is van een verslaving.&nbsp;</li>
</ul>
<h2>Bij twijfel melden&nbsp;</h2>
<p>Is er twijfel? Dan is het advies om wel te melden. Geef dan ook op het meldformulier<sup>3</sup> aan dat er twijfel is, maar dat er voor de zekerheid wordt gemeld. Doe dit bij het antwoord op de vraag of het disfunctioneren dusdanig ernstig is dat er een meldplicht bestaat. Dat voorkomt dat de zorgaanbieder in een later stadium kan worden verweten dat er ten onrechte niet is gemeld. Als er naar de mening van de inspectie ten onrechte niet is gemeld, kan de zorgaanbieder een boete opgelegd krijgen.&nbsp;</p>
<h2>Vóór het zover komt&nbsp;</h2>
<p>Een zorgaanbieder moet de zorgverlener eerst de gelegenheid hebben gegeven om zijn functioneren te verbeteren, voordat de overeenkomst beëindigd of niet voortgezet wordt. Welke begeleiding de zorgverlener concreet mag verwachten om zijn functioneren te verbeteren, hangt af van de omstandigheden van het geval.&nbsp;</p>
<h2>Omstandigheden bepalen&nbsp;</h2>
<p>Om de omstandigheden te bepalen, spelen de volgende factoren een rol: &nbsp;</p>
<ul>
<li>Aard, de inhoud en het niveau van de functie.</li>
<li>Bij de zorgverlener aanwezige opleiding en ervaring.</li>
<li>Aard en mate van het disfunctioneren en de duur daarvan.</li>
<li>Duur van de arbeidsrelatie.</li>
<li>Wat er in het verleden al is ondernomen ter verbetering van het functioneren.</li>
<li>Mate waarin zorgverlener openstaat voor kritiek en zich inzet voor verbetering.</li>
<li>Aard en omvang van de organisatie.&nbsp;</li>
</ul>
<p>Deze factoren zijn om verschillende redenen van belang. Ze bepalen of de zorgverlener met succes tegen de beëindiging in verweer kan gaan. Maar ze zijn ook belangrijk omdat de zorgaanbieder bij de inspectie&nbsp;melding moet aangeven of het functioneren met de zorgverlener is besproken, en welke acties zijn ondernomen om zijn functioneren te verbeteren. Als een incident voor de zorgverlener aanleiding was om een tuchtprocedure te starten, moet u dat ook bij de melding vermelden.</p>
<h2>Afstemming met de zorgverlener&nbsp;</h2>
<p>De zorgaanbieder en zorgverlener kunnen een vaststellingsovereenkomst sluiten om hun relatie te beëindigen. Is de aanleiding dat u als zorgaanbieder vindt dat sprake is van ernstig disfunctioneren<sup>4</sup>? Dan meldt u dat dus bij de inspectie, en u kunt het ook opnemen in de vaststellingsovereenkomst. Bereikt u geen overeenstemming over deze aanleiding met de zorgverlener? Of is er sowieso sprake van een eenzijdige beëindiging door u als zorgaanbieder? Dan is het zorgvuldig - maar geen vereiste - om de zorgverlener te informeren dat er een melding bij de inspectie gaat volgen<sup>5</sup>. &nbsp;</p>
<h2>Onderzoek na de melding&nbsp;</h2>
<p>Wat gebeurt er na de melding? Soms stelt de inspectie een onderzoek in. In de regel wordt dan de zorgverlener uitgenodigd voor een gesprek bij de inspectie. De inspectie zal de zorgverlener in dit gesprek altijd vragen naar zijn reactie op de mening van de zorgaanbieder dat sprake is geweest van ernstig disfunctioneren. De inspectie kan ook vragen hoe dit disfunctioneren in de toekomst kan worden voorkomen. Naast het horen van de zorgverlener over de melding, kan de inspectie ook nadere informatie opvragen bij u als zorgaanbieder, en andere personen horen.&nbsp;</p>
<p>Per 1 januari 2025 is het Uitvoeringsbesluit Wkkgz aangepast. Deze wijziging biedt de inspectie meer flexibiliteit om meldingen van ontslag wegens disfunctioneren flexibeler en op maat te behandelen. Wat dit inhoudt:</p>
<ul>
<li>
<p>De IGJ hoeft meldingen niet meer op dezelfde wijze te behandelen en mag deze per situatie afstemmen op risico en context.</p>
</li>
<li>
<p>Voor ontslag vanwege disfunctioneren kan de IGJ binnen 4 weken na ontvangst bepalen of nader onderzoek nodig is. Is er géén risico voor patiëntveiligheid of kwaliteit, dan kan de melding direct worden afgedaan zonder verder onderzoek.</p>
</li>
<li>
<p>Bij meldingen van ontslag van een BIG‑geregistreerde zorgverlener is het niet langer verplicht om altijd een gesprek met die persoon te organiseren. Het blijft wel een mogelijkheid.</p>
</li>
</ul>
<h2>Advies aan de zorgverlener&nbsp;</h2>
<p>Ons advies aan de zorgverlener is om zich in het onderzoek altijd bij te laten staan door een - op dit onderwerp - ervaren jurist of advocaat. Die kan bijvoorbeeld eisen dat de inspectie voorafgaand aan de hoorzitting informatie geeft over wat de zorgaanbieder nu precies heeft gemeld. Dan wordt de zorgverlener tijdens de hoorzitting niet overvallen met onbekende informatie over de melding. De inspectie komt zelf vaak niet met informatie daarover, of doet dat beknopt.&nbsp;</p>
<h2>Bezwaar via jurist of advocaat&nbsp;</h2>
<p>Ook kan een jurist of advocaat de zorgvuldigheid van het onderzoek bewaken. In sommige gevallen kan die zelfs met succes bezwaar maken tegen een voorlopig oordeel van de IGJ dat inderdaad sprake is geweest van ernstig disfunctioneren.&nbsp;</p>
<h2>Patiëntveiligheid&nbsp;</h2>
<p>Is de inspectie er niet gerust op dat de patiëntveiligheid bij de zorgverlener in goede handen is, dan kan na afronding van het onderzoek een nadere actie volgen. De inspectie kan een aanwijzing geven of een tuchtprocedure starten. Bijvoorbeeld om de zorgverlener uit het BIG-register te laten schrappen. De inspectie kan ook in haar register een aantekening bij de zorgverlener maken. Die aantekening blijft 5 jaar staan. Zorgaanbieders die een sollicitant hebben, kunnen in het kader van de vergewisplicht bij de inspectie opvragen of de sollicitant een register-aantekening heeft.&nbsp;</p>
<h2>Bij twijfel altijd melden&nbsp;</h2>
<p>Is er sprake van een disfunctionerende zorgverlener en wordt de overeenkomst tussen de zorgaanbieder en die zorgverlener daarom beëindigd of niet voortgezet? Dan zal de zorgaanbieder zich direct moeten afvragen of dit een situatie is waarin de meldplicht aan de orde is. En daarbij geldt dus: bij twijfel, melden. Het advies aan de zorgverlener is om zich in het daaropvolgende traject juridisch te laten bijstaan.</p>
<p>&nbsp;</p>
<p><em><sup>1 </sup>Hierbij verwijst de wet naar een arbeidsovereenkomst, een overeenkomst van opdracht of een samenwerkingsovereenkomst (Artikel 4, lid 1, sub b van de Wkkgz).&nbsp;</em></p>
<p><em><sup>2 </sup>Artikel 11, lid 1, sub c van de Wkkgz.&nbsp;</em></p>
<p><em><sup>3</sup> 'Verplichte melding: ontslag wegens disfunctioneren'.</em></p>
<p><em><sup>4 </sup>In de zin van Artikel 11, lid 1, sub c van de Wkkgz.&nbsp;</em></p>
<p><em><sup>5</sup> Op grond van Artikel 11, lid 1, sub c van de Wkkgz.&nbsp;</em></p>

VvAA Legal

<p>VvAA Legal is hét advocatenkantoor van Nederland met hart voor de zorg. Heeft u een juridische vraag? Neem dan contact op met <a href="/advies/vvaa-legal/aanvragen/" title="Aanvragen">VvAA Legal</a>.</p>

Disfunctioneren Melden Bij Inspectie 3L0A0083

De Wkkgz schrijft voor dat u ontslag van een medewerker moet melden, als de reden disfunctioneren is. Hoe werkt het melden bij de inspectie (IGJ)?

Disfunctioneren melden bij de inspectie

Lees wie de melding moet doen, wanneer u moet melden en hoe snel dat moet gebeuren.

<p><strong>De Wet Kwaliteit Klachten en Geschillen Zorg (Wkkgz) schrijft voor dat u ontslag van een medewerker moet melden, als de reden is dat hij of zij niet goed functioneert. In dit artikel leggen we uit wie deze melding moet doen, wanneer u moet melden en hoe snel dat moet gebeuren. Ook bespreken we wat er kan gebeuren nadat u zo'n melding hebt gedaan.&nbsp;</strong></p>

Wanneer meldt u dis&shy;functio&shy;neren bij de inspectie?

<h2>Wat is grens­over­schrijdend gedrag?</h2>
<p>Grensoverschrijdend gedrag omvat meer dan fysiek seksueel gedrag. Het kan ook gaan om persoonlijk digitaal contact (bijvoorbeeld via de app), verbale agressie, pesten, intimidatie of discriminatie. In de kern gaat het om niet professioneel gedrag. Aanrakingen van de patiënt in afwijking van een beroepsnorm kunnen ook als grensoverschrijdend worden gezien.</p>
<p>Er zijn verschillende vormen van grensoverschrijdend gedrag: dat van de patiënt, van de zorgverlener en tussen zorgverleners. De laatste 2 lichten we nader toe.</p>
<h2>Wat u kunt doen als werkgever</h2>
<ul>
<li>Bespreek regelmatig met medewerkers hoe u omgaat met grensoverschrijdend gedrag en het kunt voorkomen.</li>
<li>Zorg voor een veilige cultuur waarin gevoelens, dreiging van het naderen van grenzen et cetera bespreekbaar zijn.</li>
<li>Zorg voor een procedure waarin staat hoe medewerkers grensoverschrijdend gedrag kunnen melden. Beschrijf ook de (mogelijke) vervolgstappen.</li>
<li>Neem signalen serieus, maar niet direct voor waarheid aan.</li>
<li>Voer zorgvuldig onderzoek uit, eventueel via een onderzoekscommissie (hoor en wederhoor).</li>
<li>Zet gepaste stappen, van een gesprek tot beëindiging van een contract.</li>
<li>Houd rekening met de belangen van alle betrokken partijen. Dus ook met die van de vermeende dader (de medewerker).</li>
<li>Let op uw Wkkgz-meldplichten.</li>
</ul>
<h2>Wat u kunt doen als werk­nemer</h2>
<ul>
<li>Volg de beroepsnormen, inclusief een eventuele interne gedragscode.</li>
<li>Wees alert op signalen, ook bij collega’s of opleidingen.</li>
<li>Ben er bewust van dat grensoverschrijdend gedrag altijd verwijtbaar is, ook al neemt een ander het initiatief en/of lijkt het gelijkwaardig. Bij twijfel, maak het intern bespreekbaar.</li>
<li>Wees transparant over eigen grensoverschrijdend gedrag.</li>
<li>Roep tijdig deskundige juridische bijstand in als u wordt beschuldigd.</li>
<li>Bespreek een vermoeden van grensoverschrijdend gedrag van een collega met uw collega en/of leidinggevende.</li>
<li>Schakel eventueel een vertrouwenspersoon in.</li>
</ul>
<h2>Wie mag een tucht­klacht indienen?</h2>
<p>Iedereen kan een klacht over grensoverschrijdend gedrag indienen, maar alleen een ‘klachtbevoegde’ wordt ontvankelijk verklaard. Dat kunnen zijn: de patiënt (en onder omstandigheden de partner), werkgevers of collega’s (met direct eigen belang gericht op de zorg), opdrachtgevers en de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ).</p>
<h2>Aansprakelijkheid bij grens­overschrijdend gedrag</h2>
<p>Bent u werkgever of opdrachtgever? Dan bent u wettelijk verplicht om te zorgen voor een veilige werkomgeving. Doet u dat onvoldoende, dan kunt u daarvoor aansprakelijk worden gehouden. Ook ten opzichte van een patiënt kunt u aansprakelijk zijn bij grensoverschrijdend gedrag door een zorgverlener.</p>
<p>Medewerkers kunnen op hun beurt aansprakelijk zijn bij onderling grensoverschrijdend gedrag. Maar ook in geval van valse beschuldigingen.</p>
<h2>IGJ-meldplicht: verplicht en niet onder­handel­baar</h2>
<p>Seksueel grensoverschrijdend gedrag van een zorgverlener ten opzichte van een patiënt wordt gezien als ‘geweld in de zorgrelatie’ in de zin van de Wkkgz. Dit moet u binnen 3 werkdagen na constatering melden bij de IGJ. Deze meldplicht geldt ook bij vertrek van een zorgverlener door ernstig disfunctioneren.</p>
<h2>Welke tucht­maatregelen zijn mogelijk?</h2>
<ul>
<li>Bij grensoverschrijdend gedrag van een zorgverlener naar een patiënt is de minimale maatregel in de regel een (al dan niet voorwaardelijke) schorsing.</li>
<li>Bij grensoverschrijdend gedrag tussen collega’s ligt de nadruk minder op schorsing. Hier volstaat soms een waarschuwing of berisping, op voorwaarde dat de zorgverlener ervan heeft geleerd en de situatie niet structureel is.</li>
</ul>
<h2>Weet wat te doen</h2>
<p>Kortom, zorgorganisaties kunnen veel doen om grensoverschrijdend gedrag te voorkomen. Maar als het dan toch gebeurt, dan is het goed om daarvoor een procedure te hebben vastgesteld. En om te weten welke trajecten (tucht, aansprakelijkheid, IGJ) kunnen volgen.</p>

Shirin Slabbers

Heiko van Es

Naar VvAA Legal

<p>Werkgevers en werknemers kunnen samen zorgen voor een veilige werk- en zorg­omgeving. VvAA Legal helpt daar graag bij. We adviseren, geven scholing, doen onder­zoek en bieden juridische hulp. Ook als u geen rechts­bijstands­verzekering heeft.</p>

Grensoverschrijdedn Gedrag Ziekenhuis_M92A2128

Soms is het duidelijk dat er sprake is (geweest) van grensoverschrijdend gedrag, maar niet altijd. Wat te doen om de grenzen te bewaken of worden overschreden?

Grensoverschrijdend gedrag in de zorg: wat te doen?

Soms is het duidelijk dat er sprake is (geweest) van grensoverschrijdend gedrag, maar lang niet altijd.

<p><strong>Soms is het duidelijk dat er sprake is (geweest) van grensoverschrijdend gedrag, maar lang niet altijd. Jurist Heiko van Es en advocaat Shirin Slabbers vertellen wat u kunt doen om de grenzen te bewaken. Ook wanneer deze naderen of worden overschreden.</strong></p>

Grens&shy;over&shy;schrijdend gedrag in de zorg: wat te doen?

<h2 class="MsoNormal">Demissionair, maar de zorg staat niet stil  </h2>
<p class="MsoNormal">Hoewel het kabinet demissionair is, gaat het werk in de zorg gewoon door. Zo blijft het ministerie van VWS moties en toezeggingen opvolgen. Een voorbeeld is de motie van Claassen en Wilders over de restitutiepolis, waar we eerder al een <a rel="noopener" href="https://www.vvaa.nl/nieuws-en-kennis/nieuws-en-artikelen/komt-de-restitutiepolis-terug#https://www.vvaa.nl/nieuws-en-kennis/nieuws-en-artikelen/komt-de-restitutiepolis-terug" target="_blank" data-anchor="#https://www.vvaa.nl/nieuws-en-kennis/nieuws-en-artikelen/komt-de-restitutiepolis-terug">blog over schreven</a>. Voor het eerst dit jaar bood geen enkele zorgverzekeraar meer een restitutiepolis aan. </p>
<p class="MsoNormal">De motie riep de minister op om verzekeraars te bewegen deze polissen vanaf 2026 weer aan te bieden. De minister kan dit echter niet afdwingen; verzekeraars bepalen zelf welke polissen zij aanbieden. Wel is het gesprek gevoerd: via Zorgverzekeraars Nederland (ZN) bracht VWS deze wens over. Tot op heden zijn er echter geen signalen dat verzekeraars hier iets mee doen. Daarmee beschouwt de minister de motie als ‘uitgevoerd’.  </p>
<h2 class="MsoNormal">Regeldruk blijft topprioriteit</h2>
<p class="MsoNormal">Als antwoord op de toezegging om de arbeidsmarkt in de zorg in kaart te brengen, verwijst de minister naar het Platform Afwenden Arbeidsmarkttekort, dat tijdens de zorgtop 2025 werd gepresenteerd. Dit platform doet onder andere suggesties om de administratielast te verminderen, bijvoorbeeld door eenvoudiger verantwoording richting zorgverzekeraars, zorgkantoren en gemeenten.</p>
<p class="MsoNormal">Dat is hard nodig: uit onze eigen <a rel="noopener" href="https://media.umbraco.io/vvaa/wl3efba3/vvaa-qs-bezieling-2022-website-oktober-2022.pdf" target="_blank">Bezielingsscan</a> blijkt dat zorgverzekeraars door zorgverleners worden gezien als de grootste veroorzaker van regeldruk. Minder ingewikkelde afspraken en meer vertrouwen zijn cruciaal om professionals gemotiveerd te houden en voor de zorg te behouden.  </p>

<h2 class="MsoNormal">De verkiezingsstrijd is begonnen &nbsp;</h2>
<p class="MsoNormal">In de aanloop naar de verkiezingen heeft de VVD als eerste partij haar conceptverkiezingsprogramma gepresenteerd. Daarin valt onder andere te lezen dat de partij oproept om de regeldruk te verminderen, onder meer door het schrappen van eisen van zorgverzekeraars en het verbod op dubbele uitvragen.</p>
<p class="MsoNormal">Tegelijkertijd komt de vrije artsenkeuze opnieuw onder druk te staan, doordat de mogelijkheden voor ongecontracteerde zorg verder beperkt zouden worden. Daarnaast wil de VVD zwaardere straffen bij agressie tegen zorgverleners en het recht om behandelingen te staken wanneer de veiligheid in het geding is.&nbsp;&nbsp;</p>
<p class="MsoNormal">Sommige voorstellen klinken hoopvol, andere verdienen waakzaamheid. Naar verwachting verschijnen de meeste verkiezingsprogramma’s begin september. Wij volgen deze kritisch en blijven ons met inzet richten op thema’s die onze leden raken: van vrije artsenkeuze en regeldruk tot werkplezier en samenwerking op basis van vertrouwen.&nbsp;&nbsp;</p>
<h2 class="MsoNormal">Politiek leeft, en wij leven mee</h2>
<p class="MsoNormal">Kortom, de komende maanden zijn cruciaal. Niet alleen voor beleid op hoofdlijnen, maar vooral voor de praktijk van zorgprofessionals. Daarom organiseren we op donderdag 23 oktober, samen met <a href="https://www.instagram.com/zorgdatjehetweet/">Zorg Dat Je Het Weet</a>, een verkiezingsshow gericht op jonge zorgprofessionals. Tijdens deze interactieve bijeenkomst brengen we in kaart wat er speelt in de zorg en hoe de verkiezingsprogramma’s hierop inspelen. Met bijdragen van politieke duiders en zorgprofessionals zelf, bieden we een platform voor een inhoudelijke dialoog. Zet deze datum vast in de agenda, meer informatie volgt binnenkort.&nbsp;</p>

Fleur Verstegen

<p>Op donderdagavond 23 oktober organiseren VvAA en Zorg Dat Je Het Weet een interactieve verkiezingsavond over de thema’s die ertoe doen in de zorg. Samen met zorgprofessionals en politieke duiders brengen we in kaart wat er speelt in de zorg en hoe de verkiezingsprogramma’s daarop inspelen.</p>

OntRegel de Zorg

Adjunct-directeur Vereniging VvAA Fleur Verstegen verkent de politieke plannen van het demissionaire kabinet.

Naar de verkiezingen: wat staat de zorg te wachten?  

<p class="MsoNormal"><strong>Terwijl Nederland geniet van een welverdiende zomerpauze, bereiden politici en beleidsmakers zich voor op een drukke periode vol belangrijke beslissingen. Op 29 oktober 2025 gaan we weer naar de stembus. Maar ook in deze aanloopperiode blijft het demissionaire kabinet aan het werk. Wat betekent dit voor zorgprofessionals? En waar liggen de kansen en risico’s in deze fase van demissionair beleid en politieke koersbepaling?&nbsp;</strong>&nbsp;</p>

Van zomerreces naar verkiezingen: wat staat de zorg te wachten?  

<p>Na zijn opleiding geneeskunde in Leiden patrouilleerde Mark Hoetjer (61) in 1992 en 1993 zo’n 1,5 jaar als arts bij de Koninklijke Marine. Hij voer onder andere zes maanden in de Adriatische Zee tijdens de Joegoslavië-oorlog. Daarna volgde hij de opleiding tot kinderarts in Leiden, met stages in onder andere Tanzania, Curaçao en Zuid-Afrika. Hij werkte vervolgens 9 jaar als algemeen kinderarts in het Meander Medisch Centrum in Amersfoort.</p>
<p>In 2007 vertrok hij met zijn gezin naar de westkust van Australië. ‘Ik kreeg een baan in een klein ziekenhuis met weinig kinderartsen. Dat betekende veel diensten maar ook veel vrijheid.’ Mark specialiseerde zich er in kinderpsychiatrie met een focus op ADHD, waar hij zich ook nu nog op richt. Na 2 jaar keerde hij terug naar Nederland, waar hij zijn huidige baan in het Diakonessenhuis startte.</p>
<p>Als algemeen kinderarts behandelt Mark kinderen van 0 tot 18 jaar, van pasgeborenen tot pubers met een drugsintoxicatie. In zijn huidige werk combineert hij somatiek met gedrag. ‘Ik zie veel kinderen met gedragsproblemen, vaak met ADHD. Die psychologische kant spreekt me aan. Het vraagt meer dan medische kennis; je moet echt afstemmen en begeleiden.’</p>

Potret1

<p>Mark koos bewust voor afwisseling in zijn loopbaan. ‘De specialist die op zijn dertigste begint en op dezelfde plek het licht uitdoet? Dat past niet bij mij. Op verschillende plekken werken vergroot het werkplezier en houd je scherp en betrokken. Verandering dwingt je om opnieuw te kijken: naar jezelf, je vak en wat belangrijk is voor je patiënt.’</p>
<h2>Andere zorgrealiteiten</h2>
<p>Werken in het buitenland confronteerde Mark met fundamenteel andere zorgrealiteiten. In Afrika zag hij hoe een moeder wegliep bij haar stervende kind, bang dat reanimatie zou leiden tot een gehandicapt leven dat ze niet kon dragen. In Australië merkte Mark hoe Aboriginal-kinderen anders werden behandeld. ‘In het Westen zijn we gewend om tot het gaatje te gaan om mensen in leven te houden. Andere landen laten je zien hoe cultuur, middelen en kijk op leven en dood zorg beïnvloeden. Dat relativeert.’</p>

<p>Naast zijn klinische werk vervulde Mark ook verschillende managementrollen. Als voorzitter van vakgroepen kreeg hij klachten over andere specialisten op zijn bureau, maar ook persoonlijk kreeg hij ermee te maken. ‘Als je 35 jaar lang elke dag 150 beslissingen neemt, gaat er een keer iets mis. Dat gebeurt, maar het blijft ingrijpend.’</p>
<h2>Irritatie kun je je niet permitteren</h2>
<p>Zijn eerst klacht kreeg Mark tijdens zijn opleiding. ‘Een kind kwam ’s nachts op de eerste hulp. Ik vond het niet heel ziek en liet het de volgende dag terugkomen. Later bleek het een ernstige hersenvliesontsteking te hebben met blijvende schade tot gevolg.’</p>
<p>De afhandeling duurde 3 jaar. ‘Ik had het medisch misschien niet fout gedaan. Ik had het kind goed nagekeken, alles zorgvuldig vastgelegd en volgens de toen geldende protocollen was antibiotica niet noodzakelijk. Maar daar kun je achteraf over discussiëren.’</p>
<p>Wat hem het meest is bijgebleven, is de manier waarop hij overkwam. ‘Ik was moe, had net een half uur geslapen en dacht: ‘waarom moet ik uit bed komen voor een kind dat niet zo ziek is?’ Die irritatie zagen de ouders meteen. Ze schreven dat letterlijk in hun klacht en daar hadden ze gelijk in. Sindsdien denk ik elke keer bij vermoeidheid: ‘blijf rustig, blijf respectvol. Irritatie mag je niet uitstralen en kun je je zeker niet permitteren. Ouders zijn bezorgd om hun kind en komen niet voor niks.’</p>

<h2>De klacht die pas jaren later kwam</h2>
<p>Jaren later kreeg Mark een klacht over een kind dat hij 12 jaar eerder had behandeld. ‘Een protocol over het moeten ‘overwegen’ van een procedure bleek tijdens mijn behandeling veranderd, maar dat wist ik destijds niet.’ Tegenwoordig kun je protocollen online aanklikken en zie je altijd de meest recente versie, legt hij uit. ‘Maar toen stonden ze gewoon ergens in de computer. Als er iets veranderde, kreeg je hooguit een mailtje van de beroepsvereniging en dan moest je zelf de oude versie vervangen. Bij tientallen, soms honderden protocollen is dat nauwelijks bij te houden.’</p>
<p>‘Het voelde alsof ik iets had gemist, of ik na de overweging toch een andere keuze had moeten maken in dit specifieke geval. Dat tastte mijn zelfvertrouwen aan. Je denkt: ‘wat heb ik in die twaalf jaar nog meer gemist?’’</p>
<h2>Kort moment van erkenning</h2>
<p>Mark had na deze klacht lang nodig om zijn vertrouwen terug te vinden. ‘Ik ben niet uitgevallen, maar ik voelde me niet vrij in mijn werk. Ik kreeg een enorme drang om dingen 2, 3 keer te checken. Zelfs om terug te kijken naar oude dossiers. Gelukkig heb ik dat laatste niet gedaan. Ik wist: dit is irreëel. Pas na 4 maanden dacht ik weer: ik kan dit gewoon.’</p>

<p>Wat hem het meest hielp was geen lang gesprek, maar een kort moment van erkenning. ‘Een collega wist van de klacht en sprak me twee keer kort aan. Hij zei: ‘Je moet weer de auto in, het circuit op. Niet remmen, maar gaan’.</p>
<p>Dat raakte precies de juiste snaar.’ Mark benadrukt dat veruit het meeste wel goed gaat. ‘Bij ons in het Diakonessenhuis krijgen we relatief weinig klachten. Gezien het aantal kinderen en de complexiteit van de zorg mogen we daar heel trots op zijn.’</p>
<h2>Suggestie van een fout</h2>
<p>Soms voelt het ongemakkelijk als er geld wordt uitgekeerd na een klacht die een claim is geworden. Niet omdat de situatie dat niet verdient, maar omdat de suggestie wordt gewekt dat er een fout is gemaakt. Mark: ‘Dan zeggen ouders: ‘We hebben geld gekregen, dus hij heeft het fout gedaan’. Maar dat is niet altijd zo. Soms is het puur omdat de situatie zo schrijnend was. Die uitkering kan voelen als een impliciete veroordeling.’</p>
<h2>Van klacht naar contact</h2>
<p>Mark pleit in het geval van een klacht voor snelle menselijke communicatie. ‘Als een klacht binnenkomt, bel ik dezelfde dag om te vragen wat ik kan doen. Dat haalt vaak de angel eruit, want mensen willen zich logischerwijs allereerst gehoord voelen.’ Zijn advies aan collega’s die te maken krijgen met een klacht? ‘Blijf werken, blijf in contact met je team en wees mild voor jezelf. Leer van wat er gebeurt. Want iedere klacht is ook een kans op groei.’</p>

<p>Oproep: VvAA zoekt zorgorganisaties die in een kort interview willen vertellen over impactvolle gebeurtenissen op de werkvloer, zoals klachten, claims of verzuim. Wil je je verhaal (anoniem) delen? Jouw ervaring kan collega-zorgorganisaties inspireren en helpen.</p>

Portret2

Kinderarts Mark Hoetjer deelt hoe hij leerde omgaan met klachten en claims en waarom iedere fout ook een kans op groei is in de medische praktijk.

VvAA-lid Mark Hoetjer: ‘Leren van wat fout gaat’

Kinderarts over Mark Hoetjer vertelt hoe hij met klachten om is gegaan tijdens zijn decennialange loopbaan.

<p class="MsoNormal"><strong><span style="font-size: 11.0pt; line-height: 115%; font-family: 'Arial',sans-serif;">Mark Hoetjer is kinderarts en werkte internationaal en op zee. In al die jaren leerde hij ook omgaan met de schaduwzijde van het vak: klachten en claims. ‘Als je duizenden beslissingen neemt, gaat er een keer iets mis. De vraag is: wat leer je daarvan?’</span>&nbsp;</strong></p>

<p>Een medisch specialist keert na maanden afwezigheid terug in zijn vakgroep. Hij was uitgevallen na de opgelopen spanning bij een achteraf onterechte klacht, die pas na 2 jaar werd ingetrokken. Tijdens zijn afwezigheid nam de werkdruk in de vakgroep fors toe. De vakgroepvoorzitter belt VvAA-teamcoaching omdat de re-integratie stroef verloopt.</p>
<p>Tijdens een gesprek met Paulien komt op tafel dat iedereen, inclusief de terugkerende maat, worstelt met gemengde gevoelens. De collega’s die zijn blijven werken, hebben compassie en begrip voor hun collega, maar hebben het ook zwaar gehad met de hoge werkdruk. De terugkerende collega zit met schuldgevoelens over het belasten van zijn collega’s, maar wil ook graag gehoord worden. Naarmate het gesprek vordert, ontstaat wederzijds begrip en erkenning. Ook zien ze wat ze anders hadden kunnen doen en maken ze afspraken om beter in verbinding te blijven. ‘Want de volgende keer’, zegt een van hen, ‘kan ik het zijn’.</p>

Paulien Schwencke

<h2>Met elkaar in gesprek</h2>
<p>Dit is waarom Paulien pleit voor ruimte om over klachten met elkaar in gesprek te gaan en te blijven. Klachten en claims raken vaak niet alleen degene die ermee te maken heeft. Ze beïnvloeden ook de dynamiek en de samenwerking binnen het hele team. Toch worden ze lang niet altijd besproken; uit ongemak, angst voor oordeel of omdat er simpelweg geen ruimte voor is.</p>
<p>Die ruimte is echter essentieel, zegt Paulien, die zorgteams in de eerste en tweede lijn begeleidt. ‘In gesprekken over samenwerking komen klachten soms op tafel. Deze individuele spanningsbron niet bespreken kan leiden tot spanning in de samenwerking, ruis in de communicatie en als er geen ruimte is voor openheid, tot gevoelens van eenzaamheid of onbegrip. Bespreek meldingen, incidenten en klachten op alle niveaus bij voorkeur in een vast agendapunt. Combineer objectieve analyse (oorzaken, processen) met subjectieve beleving (wat doet het met mij, ons?).’</p>
<p>Hier ligt ook een belangrijke rol bij degene die een melding of incident inbrengt, vindt Paulien. ‘Als er meer tijd en verdieping nodig is, geef dat dan vooraf aan bij de vakgroepvoorzitter, zodat het gesprek er ook echt kan zijn.’</p>
<h2>Vragen hoe het gaat: gedeelde verantwoordelijkheid</h2>
<p>Hoe iemand omgaat met een klacht of claim verschilt sterk. ‘De een werkt gewoon door, de ander valt stil,’ zegt Paulien. ‘Sommigen worden vermijdend, bijvoorbeeld door sneller in te gaan op wensen van patiënten of risicovolle ingrepen te mijden. Wat we vaak horen, is dat het in de waan van de dag erbij inschiet een collega te spreken na een ingrijpende ervaring. En ook dat het zo ongelooflijk belangrijk is dat wel te doen. Het is een gedeelde verantwoordelijkheid om elkaar te vragen hoe het ermee staat en of teamleden ergens mee zitten.’</p>

<h2>Vermijding bespreekbaar maken</h2>
<p>Tijdens een teamsessie krijgt een collega het verwijt dat ze niet collegiaal genoeg is, omdat ze een bepaalde ingreep te weinig uitvoert. Ze vertelt de reden: ze is bang dat ze de ingreep niet goed genoeg kan en daardoor het risico loopt op klachten. Maar door het niet te doen, ontstond een vicieuze cirkel.</p>
<p>Paulien stelde het team daarna de vraag: ‘Wie worstelt ook wel eens met angst voor een klacht en in hoeverre heeft dat invloed op jouw gedrag, op een schaal van 1 tot 10?’ Zo werd zichtbaar dat iedereen in meer of mindere mate bezig is met de mogelijkheid van een klacht. Dat inzicht leidde tot normalisering en opluchting. De collega kreeg de erkenning dat het niet met collegialiteit te maken had. Ze bedachten samen een oplossing: de ingreep een aantal keren samen uitvoeren om het zelfvertrouwen te herstellen.</p>
<p>‘Vermijding kan ook minder zichtbaar zijn’, zegt Paulien. ‘Een arts die in het verleden een klachtzaak had meegemaakt, gaf aan graag zoveel mogelijk organisatorische taken op zich te nemen. Dit verminderde het aantal patiëntcontacten en daarmee de kans op klachten.’</p>
<p>Die opmerking leidde tot een open gesprek over angst, herkenning in de groep en meer onderlinge steun. Er werd besloten om vaker bij elkaar in te checken en de collega werd verwezen naar Peer Support, de collegiale ondersteuning door en voor zorgprofessionals na ingrijpende gebeurtenissen.</p>
<h2>Gezonde samenwerkingscultuur</h2>
<p>‘Als arts voel je de druk om alles goed te doen’, ziet Paulien. ‘Door samen constructief te spreken over de inhoud, het proces en gevoelens zorg je voor een gezonde samenwerkingscultuur waarbij fouten maken mag en ze bespreekbaar zijn.’</p>
<h2>Meer weten of samen verder?</h2>
<p>Wil je meer weten over de mogelijkheden van teamcoaching, het stimuleren van een lerende cultuur of de rol van Peer Support binnen jouw organisatie? VvAA denkt graag mee over hoe je hiermee in jouw team of vakgroep aan de slag kunt gaan.</p>

Klachten raken niet alleen de persoon zelf, maar het hele team. Teamcoach Paulien Schwencke legt uit waarom openheid essentieel is voor samenwerking.

Samen sterker na een klacht binnen het zorgteam

Teamcoach Paulien Schwencke benadrukt hoe openheid bij klachten de samenwerking in zorgteams versterkt.

<p><strong><span class="NormalTextRun SCXW137422458 BCX8">Klachten en claims treffen zelden alleen degene die een klacht krijgt. De spanningen die ze veroorzaken, sijpelen vaak ongezien door in de hele vakgroep. Hoe voorkom je dat een klacht de samenwerking ondermijnt? Teamcoach en procesbegeleider Paulien Schwencke laat zien waarom openheid essentieel is.</span><span class="NormalTextRun SCXW137422458 BCX8">&nbsp;</span>&nbsp;</strong></p>

Van klacht naar kracht: 'De volgende keer kan ik het zijn’

<p>Een eerste versie van het wetsvoorstel Verduidelijking beoordeling arbeidsrelatie en rechtsvermoeden (Vbar) kwam al in het najaar van 2023 naar buiten. Na een kritische internetconsultatieronde, een advies van de Raad van State en gezaghebbende jurisprudentie (de Uber-zaak) stuurde het kabinet op 7 juli het definitieve wetsvoorstel naar de Tweede Kamer.&nbsp;</p>

Schema wetsvoorstel Vbar: meer duidelijkheid over werken met of als zzp’er(s)?

Naar schema wetsvoorstel Vbar (pdf)

<h2>Daadwerkelijke verduidelijking?</h2>
<p>De Vbar, de naam zegt het al, heeft als primair doel om de beoordeling van een arbeidsrelatie tussen een opdrachtgever en opdrachtnemer te verduidelijken. Ofwel: het aanscherpen van de grens tussen zelfstandige en werknemer. Of de Vbar substantieel gaat bijdragen aan dit doel is nog maar de vraag, betoogden we al in 2023. Ja, het biedt zeker een concreter houvast dan wat het Burgerlijk Wetboek nu hierover zegt. Maar dat had de jurisprudentie ons al opgeleverd. Ja, het biedt meer structuur: alle relevante indicaties worden ondergebracht in de hoofdelementen Werknemerschap of Zelfstandigheid. Maar het oordeel voor een praktijksituatie per indicatie en hoofdelement zal voer voor discussie blijven. En dan nog maar gezwegen over het vellen van het totaaloordeel, ofwel: is er sprake van een arbeidsovereenkomst of niet? Vooral in minder evidente situaties geen sinecure. Desondanks is het kabinet doorgegaan met het wetsvoorstel zonder wezenlijk tegemoet te komen aan deze kritiek.</p>

Erik van Dam klein

<h2>Verschillen met vorige versie</h2>
<p>Ondanks dat het kabinet het niet gelukt is om de uiteindelijke oordeelsvorming over de arbeidsrelatie eenvoudiger te maken, zijn er wel degelijk aanpassingen gedaan sinds de eerste (2023) en tweede versie (2024). Vergeleken met de vorige versie zijn er 3 belangrijke aanpassingen:</p>
<ul>
<li>
<h3>Extern ondernemerschap direct meegewogen</h3>
Hoe de zzp’er zich buiten de te beoordelen arbeidsrelatie ‘in het economisch verkeer beweegt’ werd aanvankelijk slechts in aanmerking genomen als de indicaties van werknemerschap en zelfstandigheid elkaar in evenwicht houden. Nu wordt dit externe ondernemerschap altijd meegewogen, zonder rangorde, als indicatie voor zelfstandigheid.  </li>
<li>
<h3>Enkelvoudig hoofdelement werknemerschap</h3>
Alle indicaties van de elementen werkinhoudelijke en organisatorische sturing, voorheen aparte elementen, zijn nu opgenomen in een enkel hoofdelement ‘Werknemerschap’.</li>
<li>
<h3>Beoogde invoeringsdatum doorgeschoven</h3>
Als invoeringsdatum wordt nu 1 juli 2026 opgevoerd, in plaats van de oorspronkelijke januari 2025. Eerder gaven wij al aan dat de oorspronkelijke ambitie ook niet erg reëel was.</li>
</ul>
<h2>Perspectief ongewis</h2>
<p>Of de Tweede Kamer het wetsvoorstel dit jaar nog bespreekt en ter stemming brengt, is nog maar de vraag. In de aanloop naar de verkiezingen krijgt het mogelijk niet de aandacht die het kabinet graag ziet. Over de gevolgen van de kabinetsval op beide wetsvoorstellen schreven we begin deze zomer al. Daarnaast kan het concurrerende zzp-wetsvoorstel vanuit de Tweede Kamer, de Zelfstandigenwet, ondermijnend gaan werken voor de Vbar. De actuele ontwikkelingen in de politiek zullen de komende maanden het lot van de Vbar bepalen. </p>
<h2>Wat betekent dit voor u?</h2>
<p>De Vbar is dus voorlopig nog niet in werking en wettelijk is er verder niet meer dan de korte omschrijving van een arbeidsovereenkomst in het Burgerlijk Wetboek, en die geeft weinig steun. En dat betekent dat u op dit moment het beste het Deliveroo-arrest als handvat voor het beoordelen van een arbeidsrelatie gebruikt. Zoals dat ook gebeurt bij de actuele handhaving en rechtspraak. Een handvat dat inhoudelijk overigens niet wezenlijk afwijkt van de Vbar. </p>

Erik van Dam 2

<p><span class="ui-provider a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z ab ac ae af ag ah ai aj ak">Kennis- en stakeholdermanagement</span></p>

Begin deze maand diende minister Van Hijum de definitieve versie van het zzp-wetsvoorstel Vbar in bij de Tweede Kamer. Wat betekent dit voor u?

Zzp-wetsvoorstel Vbar naar Tweede Kamer

Begin juli diende de minister de definitieve versie van het zzp-wetsvoorstel Vbar in bij de Tweede Kamer.

<p><strong>Begin deze maand diende minister Van Hijum de definitieve versie van het zzp-wetsvoorstel Vbar in bij de Tweede Kamer. Wat betekent dit voor u? Voorlopig blijft ‘Deliveroo’ nog de meetlat om een arbeidsrelatie te beoordelen.&nbsp;</strong></p>

Kabinet stuurt zzp-wets&shy;voorstel Vbar naar Tweede Kamer

Blijf op de hoogte van zaken die u én uw beroep in de zorg raken. Lees het laatste nieuws over de zorgsector of een verdiepend artikel.

Nieuws en artikelen

Blijf op de hoogte van zaken die u én uw beroep in de zorg raken

Wat wilt u lezen?

VvAA-lidmaatschap

Speciaal voor u als zorgprofessional