<div class=" css-r3uewx">
<div id="richtext-1" class="css-0">
<p class="css-1fvytlt">De campagnevideo's maken deel uit van een bredere beweging die VvAA begin dit jaar lanceerde onder de naam Zin in Zorg #vaniknaarwij. Daarmee willen we bijdragen aan een cultuurverandering in de zorg. Via herkenbare situaties, verbeeld in korte films, persoonlijke verhalen en gespreksstarters. </p>
</div>
</div>

<p>Met zijn kenmerkende stem beschrijft Philip Freriks in de opening een ogenschijnlijk vreemd fenomeen: frustratie die zelden wordt uitgesproken, maar stilzwijgend wordt doorgegeven. De boodschap is helder: gedrag werkt door, tenzij je bewust kiest voor een andere toon. De film eindigt met een simpele maar krachtige vraag: Wat voor collega ben jij? VvAA nodigt zorgprofessionals uit om hierover het gesprek aan te gaan, binnen hun team en daarbuiten.</p>
<h2>Van collega tot collega: wat geef jij door?</h2>
<p>Dat deze thematiek urgent is, blijkt uit onderzoek: 1 op de 4 zorgprofessionals wordt geconfronteerd met verbale agressie van collega’s. Van hen overweegt 20% om te stoppen met werken in de zorg. Het illustreert hoe werkcultuur en gedrag directe gevolgen hebben voor het werkplezier en het behoud van zorgprofessionals.</p>
<p>Volgens Danka Stuijver, huisarts en bestuurslid Vereniging VvAA, is dat precies waarom deze video zo belangrijk is om te laten zien. “We zeggen vaak dat we samenwerken in de zorg, maar in de praktijk zitten we nog te veel in onze eigen kokers,” stelt ze. “Deze video houdt ons een spiegel voor. Het is confronterend, omdat het herkenbaar is. En omdat we allemaal meedoen.”</p>
<h2>Iedereen verdient respect, ongeacht je rol</h2>
<p>De film laat zien dat het niet gaat om ‘schuldigen’ aanwijzen, maar om bewustwording. Wie zich bewust is van het effect van zijn gedrag, kan kiezen voor verandering. “Hoe jij je opstelt als collega, maakt het verschil,” zegt Danka. “Iedereen verdient het om met respect behandeld te worden, ongeacht je rol in de zorg.”</p>
<p>De boodschap is dan ook niet gericht op één beroepsgroep, maar op de hele zorgketen: van specialisten tot paramedici, van eerste lijn tot ziekenhuis. Juist daar waar professionals afhankelijk zijn van elkaars inzet, kennis en toewijding, is onderling respect essentieel.</p>
<h2>Van ik naar wij: tijd voor cultuurverandering</h2>
<p>De campagnevideo maakt deel uit van een bredere beweging die VvAA in begin dit jaar lanceerde onder de naam Zin in Zorg #vaniknaarwij. Daarmee wil de organisatie bijdragen aan een cultuurverandering in de zorg. Via herkenbare situaties, verbeeld in korte films, persoonlijke verhalen en gespreksstarters. “Van afreageren naar aanspreken, van wantrouwen naar vertrouwen, van ik naar wij,” vat Danka samen. “Alleen zo bouwen we samen aan toekomstbestendige zorg waarin werkplezier centraal staat.”</p>

Campagnevideo van ik naar wij

Frustratie werkt door in de zorg: nieuwe VvAA-video roept op tot bewust gedrag en gelijkwaardige samenwerking.

Confronterende campagne&shy;video: frustratie raast door de zorg&shy;keten 

<h2>Gelijkwaardige samenwerking</h2>
<p>Deze eerste film moedigt zorgprofessionals in ziekenhuizen aan om de afunctionele hiërarchie te doorbreken en samen te werken met respect voor ieders rol. Gelijkwaardige samenwerking tussen professionals in de zorg is een belangrijk onderwerp, dat gedurende dit jaar door VvAA op verschillende manieren onder de aandacht zal worden gebracht. De content wordt gemaakt in co-creatie met leden, in deze eerste video is dat Berend van Doorn, ANIOS Chirurgie. Een bijzondere bijrol in deze film is weggelegd voor Prof. Dr. Marcel Levi.</p>
<h2>Zorgprofessionals verenigen en inspireren</h2>
<p>Marijn Houwert, bestuursvoorzitter vereniging VvAA, vertelt: "Met deze eerste film over het thema #vaniknaarwij willen we een krachtige beweging in gang zetten die zorgprofessionals in ziekenhuizen bewust maakt van de huidige cultuur. Ons doel is om zorgprofessionals te verenigen en hen te inspireren om samen te werken aan een toekomstbestendige zorg - met oog voor het collectief en voor de ander. Vandaar #vaniknaarwij. Het is tijd om afunctionele hiërarchie te doorbreken en gelijkwaardigheid en respect voor ieders rol te bevorderen, zodat de zin in zorg bij velen terugkomt."</p>

Van ik naar wij drie

Vandaag geïntroduceerd: campagne #vaniknaarwij met een korte film verspreid op social media. 

Wat voor collega ben jij? #vaniknaarwij

Gesprekstarters

Workshop Wat voor collega ben jij?

<p>VvAA helpt je verder. Met praktische workshops, inspirerende sessies en tools om samen te groeien in werkplezier en samenwerking. Zo werk je niet alleen aan bewustwording, maar ook aan echte verandering.</p>

<div class="text-base my-auto mx-auto pb-10 [--thread-content-margin:--spacing(4)] @[37rem]:[--thread-content-margin:--spacing(6)] @[72rem]:[--thread-content-margin:--spacing(16)] px-(--thread-content-margin)">
<div class="[--thread-content-max-width:32rem] @[34rem]:[--thread-content-max-width:40rem] @[64rem]:[--thread-content-max-width:48rem] mx-auto flex max-w-(--thread-content-max-width) flex-1 text-base gap-4 md:gap-5 lg:gap-6 group/turn-messages focus-visible:outline-hidden">
<div class="group/conversation-turn relative flex w-full min-w-0 flex-col agent-turn">
<div class="relative flex-col gap-1 md:gap-3">
<div class="flex max-w-full flex-col grow">
<div class="min-h-8 text-message relative flex w-full flex-col items-end gap-2 text-start break-words whitespace-normal [.text-message+&amp;]:mt-5" data-message-author-role="assistant" data-message-id="13675ec1-d73c-4a35-a46e-5d2137852f35" data-message-model-slug="gpt-4o">
<div class="flex w-full flex-col gap-1 empty:hidden first:pt-[3px]">
<div class="markdown prose dark:prose-invert w-full break-words light">
<p data-start="52" data-end="222">Collega’s delen openhartig hoe zij samenwerken, omgaan met uitdagingen en werkplezier vinden in hun dagelijkse zorgpraktijk. Inspiratie uit de praktijk, voor de praktijk.</p>
</div>
</div>
</div>
</div>
<div class="mx-[var(--mini-thread-content-inset)]">
<div class="flex min-h-[46px] justify-start">
<div class="touch:-me-2 touch:-ms-3.5 -ms-2.5 -me-1 flex flex-wrap items-center gap-y-4 p-1 select-none touch:w-[calc(100%+--spacing(3.5))] -mt-1 w-[calc(100%+--spacing(2.5))] duration-[1.5s] focus-within:transition-none hover:transition-none pointer-events-none [mask-image:linear-gradient(to_right,black_33%,transparent_66%)] [mask-size:300%_100%] [mask-position:100%_0%] motion-safe:transition-[mask-position] group-hover/turn-messages:pointer-events-auto group-hover/turn-messages:[mask-position:0_0] group-focus-within/turn-messages:pointer-events-auto group-focus-within/turn-messages:[mask-position:0_0] has-data-[state=open]:pointer-events-auto has-data-[state=open]:[mask-position:0_0]"></div>
</div>
</div>
<div class="mt-3 w-full empty:hidden"></div>
</div>
</div>
</div>
</div>

<h2>Écht verbinden met patiënten</h2>
<p>Voordat Assil in 2022 aan de huisartsenopleiding begon, deed ze brede ervaring op in verschillende ziekenhuizen, onder andere als anios kindergeneeskunde en interne geneeskunde. Toch trok het huisartsenvak haar meer. “In het ziekenhuis werk je met een specifiek type patiënt, terwijl je als huisarts midden in de samenleving staat. Je bouwt een langdurige band op en volgt je patiënten door de verschillende fases van hun leven. Dat vind ik het mooie aan het vak: het voelt alsof je onderdeel bent van hun verhaal.”</p>
<h2>Een praktijk met oog voor de omgeving</h2>
<p>Assil heeft een duidelijke visie voor haar toekomstige rol als huisarts. Ze wil niet alleen zorg bieden, maar ook bijdragen aan een praktijk waar zowel patiënten als collega’s zich thuis voelen. "Het gaat verder dan alleen de locatie waar je mensen ontvangt. Ik wil ook oog hebben voor de omgeving. Stel, er komt een coffeeshop op de hoek. Is dat wenselijk? Het draait niet alleen om de zorg voor patiënten, maar ook om het begrijpen van de bredere context. Daarom zie ik mezelf later ook als praktijkhouder, omdat ik het essentieel vind om de omgeving bij de zorg te betrekken."</p>
<h2>Ondernemerschap als drijfveer, geen drempel</h2>
<p>Het idee van ondernemerschap schrikt Assil niet af. Ze ziet de extra verantwoordelijkheden van het praktijkhouderschap juist als een kans. "Bij alles wat nieuw is, vraag je je af: ‘Help, wat komt er op me af?’ Maar het is belangrijk om te kijken wat je ervoor terugkrijgt. Voor mij draait het om de vernieuwing van een praktijk. Geen stoffige ruimtes met systeemplafonds, maar een veilige plek waar patiënten zich kwetsbaar durven opstellen. Dat geeft mij energie, waardoor de administratieve taken minder zwaar wegen." <br><br>Assil ziet praktische oplossingen voor de uitdagingen van het praktijkhouderschap. "Net zoals je in het gezinsleven hulp inschakelt om het huis op orde te houden, kun je als praktijkhouder taken uitbesteden die minder bij je passen. Dat maakt het werk behapbaar."</p>

<h2>Werken aan betere werkomstandigheden</h2>
<p>Assil is zich bewust van de uitdagingen in de zorg, vooral voor jonge artsen. "Onderzoek laat zien dat de arbeidsomstandigheden van jonge artsen de afgelopen 10&nbsp;jaar nauwelijks zijn verbeterd.” Toch ziet ze positieve ontwikkelingen in het huisartsenvak. "Er is meer aandacht voor de vraag: wat wil de aios, hoe zit hij in zijn vel en wat is er nodig om het vak goed uit te kunnen oefenen? Campagnes zoals Zin in Zorg maken zaken als werkplezier bespreekbaar, en dat maakt een groot verschil. Het is niet alleen een roeping; de omstandigheden moeten zó zijn dat je je werk ook met plezier kunt doen. Je hoeft niet alleen maar door het stof te bijten."</p>
<h2>De kracht van een open houding</h2>
<p>Voor Assil is een open houding essentieel, zowel in de opleiding als in het werk. "Elke week heb ik een gezamenlijk spreekuur met mijn opleider. Ik doe een patiënt, zij doet een patiënt. Wat ik haar regelmatig hoor zeggen – en wat ik erg waardeer – is: ‘Nu leer ik ook van jou.’ Meer ervaring hebben betekent niet dat je geen nieuwe dingen meer kunt leren. Het is heel krachtig als je dat kunt overdragen op een nieuwe generatie." <br><br>Ze benadrukt ook het belang van gelijkwaardigheid in de zorg. "Ik vind het jammer dat hiërarchie nog steeds een rol speelt. ‘Ik weet dit al, jij nog niet.’ Dat maakt het moeilijker voor jonge artsen om hun plek te vinden. Gelukkig is autoritair gedrag niet langer de norm, en durven mensen elkaar daarop aan te spreken. Campagnes zoals #vaniknaarwijk van VvAA dragen daar hopelijk verder aan bij."</p>
<h2>Focus op de toekomst</h2>
<p>Voorlopig richt Assil zich op het afronden van haar opleiding en haar gezinsleven. 'Eerst: doorslapende kinderen,' zegt ze lachend. Maar ze kijkt ook vooruit naar haar toekomst als huisarts. “Ik wil een praktijk bouwen waar mensen zich echt thuis voelen - mét goede koffie voor het personeel!” Daarnaast blijft ze betrokken bij VvAA, een vereniging die ze als warm en betrokken ervaart. “Het voelt als een plek waar mensen echt iets willen betekenen voor de zorg."</p>

Assil Garsia Vvaa Ledenraad

Assil Garsia is aios, moeder van 2 en lid van de VvAA-ledenraad. Ze deelt haar visie op het vak en de zorg.

‘Gelukkig is autoritair gedrag niet langer de norm’  

<h2>Kleine gebaren met grote impact</h2>
<p>Over de vraag wat Maureen leuk vindt aan haar werk hoeft ze niet lang na te denken. "Ik vind het mooi dat kinderen zo authentiek zijn - eerlijk en impulsief. Hoe beroerd ze er soms ook aan toe zijn, met iets kleins kun je ze vaak weer even wat prettiger laten voelen." Dat geldt volgens haar net zo goed voor het contact met ouders, zeker bij een spoedopname. "Zoiets heeft veel impact. Je kunt dan echt iets betekenen door ze te zien, het gesprek aan te gaan en bijvoorbeeld een kop thee of koffie met ze te drinken."</p>
<p>"Onlangs werd er een jongetje met het syndroom van Down opgenomen. Hij bleef een paar nachtjes. Na zijn ontslag lag er een handgeschreven briefje voor ons klaar van de ouders. Daarin stond dat ze een hele positieve ziekenhuiservaring hadden gehad, omdat we tijd voor ze hadden genomen. Ze wilden ons daarvoor bedanken. Dat is heel mooi om zo terug te krijgen."</p>
<h2>Bewust van voorbeeldrol</h2>
<p>Aan de andere kant ziet Maureen ook de moeilijke kanten van het vak - het personeelstekort drukt zwaar op de zorg. "In de weekenden ben je naast verpleegkundige ook schoonmaker, keukenhulp en administratief medewerker. Medisch pedagogisch zorgverleners (MPZ) zijn er dan niet, en als je dan met z’n tweeën staat, wordt dat wel een energievreter," zegt Maureen. Ze legt de lat hoog: "Het liefst ga je voor een 10. Dat ieder kind en ouder tevreden is en dat ik genoeg tijd heb kunnen besteden aan iedereen. Maar dat lukt helaas niet altijd. Daar zou ik wel wat meer balans in willen zien."</p>
<p>"Als verpleegkundige moet je je wel bewust zijn van je voorbeeldrol," zegt Maureen. "Mopperen in het bijzijn van nieuwe collega’s kan hen ontmoedigen of zelfs doen besluiten de zorg te verlaten. Terwijl zij juist de toekomst van het vak zijn. Het is belangrijk dat we ons dat realiseren en hen positief benaderen."</p>

<h2>Meer stem voor de verpleegkundige</h2>
<p>Maureen vindt het belangrijk dat verpleegkundigen zichtbaarder worden. "We zijn de grootste beroepsgroep in het ziekenhuis, maar we laten ons het minst horen. Dat kan anders." Daarom zet ze actief in op persoonlijke ontwikkeling. Zo deed ze mee aan de workshop van Zin in Zorg, georganiseerd in samenwerking met de VvAA. "Ik vond het waardevol om collega’s uit andere ziekenhuizen te spreken. Je merkt dat je elkaar herkent en kritischer durft te zijn. Leg je bijvoorbeeld een energievreter voor, dan hoor je vaak: “ja, dat heb ik ook”. Maar het ging ook over: blijf je daarin hangen, of zijn er andere mogelijkheden? Die vraag vond ik echt een eye-opener."</p>
<p>De workshop gaf haar niet alleen nieuwe inzichten, maar ook het gevoel gezien te worden – als mens én als verpleegkundige. Deze focus op zelfontwikkeling helpt Maureen niet alleen om haar werk beter te doen, maar maakt haar ook mondiger in het aandragen van oplossingen voor de uitdagingen in de zorg.</p>
<h2>Korte lontjes</h2>
<p>Maureen ziet ook ruimte voor een verbeterde werkcultuur, vooral in de manier waarop we met elkaar omgaan. "Door het personeelstekort&nbsp;wordt de werkdruk hoger&nbsp;en de lontjes korter. Soms zou het goed zijn om even na te denken voordat je iets zegt, maar ook om rekening te houden met het feit dat iemand door drukte misschien wat kortaf reageert."</p>
<p>Ze gelooft dat een beetje meer begrip voor elkaar een wereld van verschil zou maken – in de sfeer én in de samenwerking.</p>
<h2>Balans naast werk</h2>
<p>"Ik heb een allergie als mensen zeggen dat werken als verpleegkundige een roeping is. Dit is voor mij een beroep. Ik ben een zorgprofessional en ik doe mijn werk met liefde, maar niet vanuit liefdadigheid." Ondanks haar nuchtere kijk op het vak, neemt ze bewust tijd voor zichzelf. Zo wandelt en sport ze graag en ontspant ze met yoga, haken of achter de naaimachine.</p>
<p>Nu haar kinderen het huis uit zijn, voelt ze meer ruimte om zichzelf te ontwikkelen. "Ik krijg er energie van om dingen op te pakken en mezelf te blijven uitdagen met scholing. Sterker nog: ik heb nu meer energie dan tien jaar geleden."</p>
<p>Wil je een indruk krijgen van de Zin In Zorg workshop voor verpleegkundigen? Bekijk dan de video.</p>

Maureen Leeuwangh

Kinderverpleegkundige en VvAA-lid Maureen Leeuwangh pleit voor meer zeggenschap voor verpleegkundigen. 

'Meer zeggenschap voor verpleegkundigen'

<h2>De werkcultuur in 3 woorden</h2>
<p>Als Van Doorn de werkcultuur in de zorg in 3 woorden moet omschrijven, kiest hij voor: eensgezind, effectief en hiërarchisch. "Iedereen wil het beste voor de patiënt en zet graag een stap extra. De effectiviteit is groot: lijntjes zijn kort, overdrachten verlopen snel. Alles is gericht op soepele, efficiënte dienstwissels. En dat gaat allemaal echt geweldig.” Maar die hiërarchie? Die kan ook een keerzijde hebben. “Het helpt bij snelle medische beslissingen, maar kan zorgprofessionals belemmeren. Bijvoorbeeld als ze zich niet vrij voelen om ideeën te delen of vragen te stellen." </p>
<h2>‘Hou je mond, ik ben hier de baas!’</h2>
<p>Van Doorn deelt een casus die de kracht en de valkuilen van de zorgcultuur laat zien. "Een patiënt met een gescheurd buikaneurysma moest razendsnel geholpen worden. In zo’n situatie telt elke seconde. Dankzij sterke samenwerking tussen specialismen lag de patient binnen 20 minuten op de operatietafel en overleefde hij het gelukkig."</p>
<p>Om het proces nog sneller te laten verlopen, besloot Berend een formulier persoonlijk af te geven. Daarvoor liep hij, met toestemming, in een niet toegestaan kledingstuk door het OK-complex. Een anesthesist was daar niet van gediend. “Ik probeerde het uit te leggen, maar kreeg een forse uitbrander: ‘Hou je mond, ik ben hier de baas.’</p>
<p>Voor Van Doorn een treffend voorbeeld van hoe regels en ego’s soms vooruitgang in de weg staan. “Soms vereist een situatie begrip en flexibiliteit, maar dat wordt niet altijd erkend. Bovendien veranderen de behoeftes van een nieuwe generatie zorgprofessionals. Daar moeten we iets mee doen."</p>
<h2>Lessen uit ‘haantjesgedrag’: herken het en leer ervan</h2>
<p>Iedereen vertoont wel eens ‘haantjesgedrag’, erkent Van Doorn. Hijzelf ook. "Tijdens een drukke nachtdienst kreeg ik een verzoek of ik een patiënt kon overplaatsen naar een ander ziekenhuis. Bij ons was geen bed, dus bleef de patiënt op de spoedeisende hulp liggen. Er was geen acuut gevaar voor de patiënt, dus dat kon, vond ik. Toen de verpleegkundige van de spoedeisende hulp toch aandrong op overplaatsing, schoot ik in de weerstand. ‘Ik ben druk, ik heb hier geen tijd voor.' Zo raakten we in conflict.”</p>
<p>Achteraf baalde hij. “Het was een kleine moeite geweest om het direct goed te regelen. Ik realiseerde me dat ik dit op een andere manier had moeten doen. Een telefoontje voor overplaatsing naar een ander ziekenhuis had me minder tijd gekost dan de totale duur van het meningsverschil. Sindsdien probeer ik eerst te begrijpen waarom iets belangrijk is voor een collega, voordat ik een beslissing neem.”</p>

<h2>Hoe verbeteren we de samenwerking?</h2>
<p>Van Doorn pleit voor meer openheid en inspraak. "Waarom geen ideeënbus waar collega’s hun suggesties kunnen delen? Als een idee dan genoeg stemmen krijgt, moet de directie het serieus onderzoeken. Of meer vertegenwoordiging van jonge artsen en coassistenten in het stafbestuur, waar ze vrijuit kunnen spreken?" Ook ziet hij potentie in gezamenlijke, gefaciliteerde lunchmomenten. “Met geblokte tijd. Een simpele manier om de teamspirit te versterken, en het ook eens over iets anders dan werk te hebben. Niet alleen binnen teams, maar ook tussen verpleegkundigen en artsen, of chirurgen en assistenten."</p>
<h2>De grens van informeel contact</h2>
<p>Toch is er een grens aan informeel contact. "In acute situaties is strakke, duidelijke communicatie essentieel. Zonder dat referentiekader kan informeel contact juist problemen opleveren." Een misverstand met een chirurg leerde hem hoe belangrijk de juiste toon is. “Ik belde ’s nachts met een chirurg. Het spoedeisende gevaar was geweken, maar dat had de chirurg niet goed begrepen. Door mijn informele toon dacht zij dat ik de situatie niet serieus nam. Dat zorgde voor een ongemakkelijk moment. Daar leer je ook weer van."</p>

<h2>Een supervisor waarmee je over voetbal kunt praten&nbsp;</h2>
<p>Volgens Van Doorn kunnen leidinggevenden met kleine, maar impactvolle veranderingen een open, veilige en gelijkwaardige werkcultuur creëren. "Wees benaderbaar en toon oprechte interesse. Jonge collega’s voelen zich vaak veiliger en meer gewaardeerd als ze zich gezien voelen. Een gesprek over voetbal, of een andere dagelijkse beslommering kan de drempel verlagen om vragen te stellen."</p>
<h2>Advies voor jonge zorgprofessionals</h2>
<p>Zijn advies aan jonge zorgprofessionals? "Geef zelf het goede voorbeeld: wees vriendelijk en toegankelijk, zowel naar collega’s als naar je superieuren. Vraag naar hun visie, wat zij verwachten en waarom.” Hij erkent dat dit in de praktijk lastig is. “Maar eerlijk? Dit zou actief gefaciliteerd moeten worden, het is de verantwoordelijkheid van de hele organisatie."</p>
<h2>Tijd voor verandering &nbsp;</h2>
<p>De boodschap van Van Doorn is helder: hiërarchie in de zorg is soms noodzakelijk, maar er is ruimte voor verbetering. Door open communicatie en een veilige werkcultuur te stimuleren, creëren we samen een prettiger en effectiever werkklimaat.</p>

<p>Berend van Doorn was ook te gast in onze podcastserie 'De zorg leeft'. Een podcast waarin 15 zorgverleners inspirerende verhalen uit hun dagelijks werk en visies op de toekomst van de zorg delen.</p>

VVAA Podcast (11)

"Een supervisor met wie je over voetbal kunt praten, maakt vragen stellen makkelijker". 

Van hiërarchie naar harmonie: samenwerken in de zorg

Echte verhalen uit de zorg

<p>Met de podcast&nbsp;<em>Zin in Zorg</em><span>&nbsp;geven we zorgverleners een stem en creëren we bewustwording over de thema's die hen dagelijks raken.&nbsp;</span></p>

<div class="css-irwgdw">
<div class="css-0">
<div class="css-f8ja15">
<div class="css-1art13b">
<p class="css-1npfl7g">Casper van Koppenhagen en Danka Stuijver praten met zorg­professionals over werk­plezier, gelijk­waardig samen­werken en cultuur­verandering. Wat werkt echt in de praktijk? Samen onderzoeken we hoe we van <em>ik</em><span> naar <em>wij</em> en van <em>u</em> naar <em>jij</em> kunnen gaan. Voor meer werk­plezier en mentaal fitte zorg.</span></p>
</div>
<div class="css-u1k6in"></div>
</div>
</div>
</div>

Podcast Zin in Zorg

<div class="text-base my-auto mx-auto pb-10 [--thread-content-margin:--spacing(4)] @[37rem]:[--thread-content-margin:--spacing(6)] @[72rem]:[--thread-content-margin:--spacing(16)] px-(--thread-content-margin)">
<div class="[--thread-content-max-width:32rem] @[34rem]:[--thread-content-max-width:40rem] @[64rem]:[--thread-content-max-width:48rem] mx-auto flex max-w-(--thread-content-max-width) flex-1 text-base gap-4 md:gap-5 lg:gap-6 group/turn-messages focus-visible:outline-hidden">
<div class="group/conversation-turn relative flex w-full min-w-0 flex-col agent-turn">
<div class="relative flex-col gap-1 md:gap-3">
<div class="flex max-w-full flex-col grow">
<div class="min-h-8 text-message relative flex w-full flex-col items-end gap-2 text-start break-words whitespace-normal [.text-message+&amp;]:mt-5" data-message-author-role="assistant" data-message-id="13675ec1-d73c-4a35-a46e-5d2137852f35" data-message-model-slug="gpt-4o">
<div class="flex w-full flex-col gap-1 empty:hidden first:pt-[3px]">
<div class="markdown prose dark:prose-invert w-full break-words light">
<p data-start="132" data-end="332" data-is-last-node="" data-is-only-node="">Hoe werk je aan een fijne samenwerking? En wat kun jij doen om het werkplezier te vergroten, van jezelf én je collega’s? Onze VvAA-experts helpen je met inzichten, workshops en praktische handvatten.</p>
</div>
</div>
</div>
</div>
<div class="mx-[var(--mini-thread-content-inset)]">
<div class="flex min-h-[46px] justify-start">
<div class="touch:-me-2 touch:-ms-3.5 -ms-2.5 -me-1 flex flex-wrap items-center gap-y-4 p-1 select-none touch:w-[calc(100%+--spacing(3.5))] -mt-1 w-[calc(100%+--spacing(2.5))] duration-[1.5s] focus-within:transition-none hover:transition-none pointer-events-none [mask-image:linear-gradient(to_right,black_33%,transparent_66%)] [mask-size:300%_100%] [mask-position:100%_0%] motion-safe:transition-[mask-position] group-hover/turn-messages:pointer-events-auto group-hover/turn-messages:[mask-position:0_0] group-focus-within/turn-messages:pointer-events-auto group-focus-within/turn-messages:[mask-position:0_0] has-data-[state=open]:pointer-events-auto has-data-[state=open]:[mask-position:0_0]"></div>
</div>
</div>
<div class="mt-3 w-full empty:hidden"></div>
</div>
</div>
</div>
</div>

<p>Pamela te Kulve, teamcoach bij VvAA en facilitator van Zin in Zorg, ziet dagelijks hoe (non-verbaal) gedrag de gelijkwaardigheid in de communicatie ondermijnt. ‘Hoe u luistert, aanspreekt of juist zwijgt, is voor 93% bepalend voor de sfeer. Wat u zegt, dus de inhoud, telt maar voor 7%,’ vertelt Pamela.</p>
<p>Ze vervolgt: ‘Vaak beseffen mensen pas tijdens een workshop: “Ik dacht dat ik er alleen last van had, maar nu zie ik dat ik het ook voed.” Dat moment van inzicht verandert de toon. Van wijzen naar nieuwsgierig kijken.’</p>
<h2>Openhartig luisteren en vrijmoedig spreken</h2>
<p>Voor gelijkwaardige communicatie zijn 2 dingen nodig: openhartig luisteren en vrijmoedig spreken, zoals Frank Weijers het treffend verwoordt. Vrijmoedig spreken gaat over u vrij voelen om te zeggen wat u wilt zeggen en over de moed om zich uit te spreken wanneer u zich juist niet vrij voelt.</p>
<p>Openhartig luisteren betekent uw hart openen voor een andere werkelijkheid dan die van uzelf. Dat klinkt eenvoudig, maar dat is het allerminst. ‘We dragen allemaal vooroordelen met ons mee, filters die bepalen wat we wel of niet horen in wat de ander zegt,’ legt Pamela uit. ‘Besef: een ander is pas écht bereid om naar u te luisteren, als hij of zij zich eerst gehoord voelt.’</p>
<h2>Meer dan praten: het grotere geheel zien</h2>
<p>Communicatie draait niet alleen om woorden, toon of gedrag, maar ook om de patronen waarin u met elkaar terechtkomt. Iedereen maakt deel uit van een groter systeem: het team, de praktijk, de organisatie, en uiteindelijk ook de bredere (medische) werkcultuur. Dat systeem beïnvloedt u, vaak onbewust. Tegelijk heeft u er ook invloed op. In wat u toelaat, versterkt of juist doorbreekt.</p>
<p>Pamela: ‘Soms denkt u: normaal zou ik zoiets nooit doen, en toch doet u het. Uw manier van communiceren is ook een reactie op de plek die u inneemt in het geheel. U stemt af op wat er (on)uitgesproken wordt, op wat hoort of juist niet mag. En dat beïnvloedt uw gedrag.’ Juist door niet alleen naar het individu, maar ook naar het geheel te kijken, ontstaat er ruimte voor beweging. Het helpt om te zien: u bent niet de oorzaak van dit patroon, maar u bent er wél onderdeel van en dus mede verantwoordelijk.</p>
<p>Als de sfeer zo onveilig voelt dat vrijmoedig spreken niet lukt, ligt daar een gezamenlijke opgave. ‘Dan is het aan ons allemaal om bij te dragen aan een cultuur waarin het wél oké is om u uit te spreken en waarin stemmen gehoord kunnen worden.’</p>
<h2>Van ik naar wij</h2>
<p>De behoefte aan gelijkwaardigere communicatie raakt aan iets groters: een gezonde werkcultuur waarin iedereen zich gezien en gehoord voelt. De VvAA-campagne Wat voor collega bent u? #vaniknaarwij, binnen het bredere programma Zin in Zorg, geeft daar woorden en beelden aan. VvAA nodigt zorgprofessionals uit tot reflectie: Wat voor collega bent u? Wat geeft u door, bewust of onbewust? Kiest u voor aanspreken of afreageren? Voor luisteren of wegkijken?</p>
<p>Pamela sluit af: ‘Zorg draait vaak om geven. Maar dat betekent niet dat u altijd moet inschikken. Het gaat juist om ruimte durven innemen, grenzen aangeven en het gesprek aangaan. Ook als het schuurt. Niet om alles glad te strijken, maar om elkaar beter te begrijpen.’</p>
<h2>Zin in Zorg Workshop: Wat voor collega bent u?</h2>
<p>Gedrag werkt door. Ook in positieve zin! Wilt u leren hoe om te gaan met de Circle of Yelling? Samen met trainingsactrice Kim van Zanten <a rel="noopener" href="https://www.vvaa.nl/nieuws-en-kennis/nieuws-en-artikelen/tweede-campagnevideo-vaniknaarwij" target="_blank">(bekend als arts in de video ‘Wat voor collega ben jij’)</a> gaat u in een veilige setting met elkaar in gesprek.</p>
<p>In deze interactieve workshop oefent u met openhartig luisteren en vrijmoedig (aan)spreken. Wat is het effect en hoe versterkt dat de samenwerkingsrelatie? Voor iedereen die wil bijdragen aan een open en veilige werkcultuur.</p>
<p>Deze workshop is exclusief voor VvAA-leden. In-company trainingen zijn ook mogelijk. Voor meer informatie of aanmelden, neem contact met ons op via <a rel="noopener" href="mailto:info@zininzorg.nl" target="_blank">info@zininzorg.nl</a></p>

Pamela Te Kulve 3 (1)

Hoe u communiceert, beïnvloedt direct de sfeer en samenwerking in de zorg.

Gelijkwaardige communicatie begint bij bewustwording

<h2>Wat is grensoverschrijdend gedrag? &nbsp;</h2>
<p>“Grensoverschrijdend gedrag kan fysiek, emotioneel, seksueel of financieel van aard zijn,” legt Slabbers uit. “Het gaat om gedragingen waarbij de grenzen van een ander worden overschreden, zonder dat diegene daarmee heeft ingestemd. Dit kan subtiel zijn, zoals een onnodige aanraking of een ongepast app-bericht, maar ook explicieter, zoals intimidatie of agressie. Seksueel grensoverschrijdend gedrag is hier een vorm van, maar het begrip is breder. Op de werkvloer kan het bijvoorbeeld gaan om pesterijen, discriminatie of verbaal geweld. Gedrag dat simpelweg niet past binnen professionele omgangsvormen.”&nbsp;</p>
<h2>De grijze gebieden</h2>
<p>"Je hebt 2 soorten grijs: de ene ziet op ‘wat is er nu echt gebeurd?’, de andere op de norm. Wat als een zorgprofessional een fout maakt zonder kwade bedoelingen? Bijvoorbeeld een seksueel getinte app die per ongeluk naar de verkeerde persoon wordt gestuurd. Is dat grensoverschrijdend? En wie bepaalt dat?"&nbsp;</p>
<p>"Normen zijn niet altijd duidelijk. Beroepscodes en interne gedragsregels kunnen houvast bieden, maar niet alle situaties passen in een strak kader. Als de norm niet helder is, hoe kun je iemand dan een tuchtrechtelijk of arbeidsrechtelijk verwijt maken? Het is een vraag die in mijn werk regelmatig terugkomt."&nbsp;</p>
<p>&nbsp;</p>

<h2>Waarom is het thema grensoverschrijdend gedrag juist nu zo actueel?</h2>
<p>"Het wordt steeds gebruikelijker om elkaar aan te spreken op grensoverschrijdend gedrag en dat is een goede ontwikkeling. Maar het brengt ook risico’s met zich mee. Bijvoorbeeld dat de persoon die zich als slachtoffer presenteert, automatisch geloofd wordt. Of dat een zorginstelling snel sancties gaat opleggen om imagoschade te voorkomen. Daar ben ik geen voorstander van. Dat kan namelijk betekenen dat onschuldigen onterecht worden bestraft.” &nbsp;<br>&nbsp;<br>“Ik merk daardoor dat zorgprofessionals steeds vaker angst voelen om beschuldigd te worden, bijvoorbeeld bij lichamelijk onderzoek. Sommige kiezen er zelfs voor om een collega als getuige erbij te hebben, puur om zichzelf te beschermen. Maar dat heeft een prijs: de werkdruk neemt toe en de vertrouwensrelatie met de patiënt kan eronder lijden. Handelen uit angst is nooit een goede basis voor goede zorg.”&nbsp;</p>
<h2>Persoonlijke drijfveer &nbsp;</h2>
<p>“Mijn rechtvaardigheidsgevoel drijft me om de waarheid te achterhalen. Wat is er precies gebeurd? Is de beschuldiging terecht of niet? Dit is vaak een complexe afweging. Het kan gaan om het woord van de een tegen de ander, of om een misverstand. Bijvoorbeeld een zorgprofessional die per ongeluk een seksueel getinte video naar een patiënt stuurt. De intentie was er niet, maar de impact kan enorm zijn.”&nbsp;</p>
<p>“Verder ben ik wars van onterechte beschuldigingen. Soms worden zorgprofessionals beschuldigd uit wraak, bijvoorbeeld omdat ze niet ingingen op avances van een patiënt of collega. In zulke gevallen ben ik er om die zorgprofessional te beschermen en hun kant van het verhaal te laten horen.”&nbsp;</p>
<p>Slabbers gelooft in het leervermogen van zorgprofessionals. “Als grensoverschrijdend gedrag heeft plaatsgevonden en iemand bereid is daarvan te leren en te voorkomen dat het nog eens gebeurt, dan help ik diegene daar graag bij.”&nbsp;</p>

SR 4706 (1)

<h2>Wat te doen bij vermoedens?</h2>
<p>“Als u vermoedt dat een collega of patiënt grensoverschrijdend gedrag vertoont, is het belangrijk om daar zorgvuldig mee om te gaan. Bespreek het vermoeden in eerste instantie met de betrokkene zelf, zonder direct beschuldigend te zijn. Vraag naar de feiten, de context en check of u de situatie goed hebt ingeschat.” &nbsp;<br>&nbsp;<br>Ze benadrukt dat dit lastig kan zijn, vooral bij hiërarchische relaties. “Overweeg dan een vertrouwenspersoon in te schakelen of een melding te doen bij een leidinggevende. Maar blijf altijd feitelijk en vermijd aannames. Anonieme meldingen kunnen een optie zijn, maar brengen ook risico’s met zich mee. De beschuldigde of bijvoorbeeld een onderzoekscommissie kan dan nooit volledig verifiëren of er bijvoorbeeld een reden is om een beschuldiging te faken. Het is belangrijk om zorgvuldig met vermoedens om te gaan en feiten te onderscheiden van interpretaties en belevingen.”&nbsp;</p>
<h2>Wanneer hulp inschakelen?</h2>
<p>“Een beschuldiging van grensoverschrijdend gedrag kan overweldigend zijn. Zorgprofessionals raken vaak in paniek en weten niet hoe ze moeten reageren. Mijn advies: schakel direct een gespecialiseerde jurist in. Ga niet onvoorbereid een gesprek aan met een leidinggevende of een hoorzitting in. De beschuldiging is te ernstig en als zorgprofessional weet u vaak niet waar u op moet letten. Datgene wat in een gesprek wordt gezegd, of juist niet, is belangrijk voor het verdere traject. Gesprekken, hoorzittingen e.d. moeten dus goed worden voorbereid. Niet om zaken onder het tapijt te vegen, daar ben ik geen voorstander van, maar wel om het ‘goede’ te doen.”&nbsp;</p>

<h2>Toekomstvisie: beleid en preventie</h2>
<p>"Helemaal voorkomen van grensoverschrijdend gedrag is waarschijnlijk onmogelijk, maar bewustwording en een helder beleid kunnen veel doen," zegt Slabbers. "Voorlichting, zo veel mogelijk duidelijke normen, met daarbij behorende sancties, en open communicatie helpen grensoverschrijdend gedrag te verminderen. Zorgorganisaties kunnen hierin een belangrijke rol spelen door een veilige cultuur te creëren waarin collega’s elkaar durven aan te spreken en waar beschuldigingen serieus worden genomen, maar niet direct en altijd worden geloofd.”&nbsp;</p>
<p>“Verder vind ik het belangrijk dat medewerkers niet hoeven te schromen om gevoelens kenbaar te maken. Het kan natuurlijk zo zijn dat een zorgprofessional gevoelens voor een patiënt krijgt of collega's gevoelens voor elkaar. De houding zou wat mij betreft moeten zijn: ‘Hoe kan ik je helpen, hoe kunnen we dit gaan oplossen?’. Maar ook streng op de inhoud: grensoverschrijdend gedrag wordt niet getolereerd, alsook niet valse beschuldigingen.”&nbsp;</p>
<h2>Tot slot</h2>
<p>“Grensoverschrijdend gedrag is dus een complex en gevoelig onderwerp, vooral in een sector waarin vertrouwen centraal staat en vaak sprake is van heel persoonlijk en/of lichamelijk contact. Maar door het bespreekbaar te maken en zorgvuldig om te gaan met zowel beschuldigingen als vermoedens, kunnen we samen werken aan een veilige werkomgeving voor iedereen.” &nbsp;</p>
<p>VvAA organiseert regelmatig lezingen en webinars over dit onderwerp. Op maandag 26 mei is het webinar <a rel="noopener" href="https://www.avdr.nl/legalflix/live-webinars/untitled-legalflix-live-webinar-pagina-7/" target="_blank" title="Webinar">‘Tuchtrecht en grensoverschrijdend gedrag’</a>, ter voorlichting en preventie. VvAA helpt daarnaast zorgorganisaties door deel te nemen aan onderzoekscommissies en door te adviseren over beleid, procedures en individuele zaken.&nbsp;</p>

<p>Wij staan zorgprofessionals en zorgorganisaties bij met juridisch advies en bijstand. Zowel met als zonder VvAA Rechtsbijstandverzekering helpen wij u graag.</p>

SR 4723

Grensoverschrijdend gedrag is een complex thema. Wat kunt u doen als u ermee te maken krijgt?

Grensoverschrijdend gedrag: 'Angst voor beschuldigingen groeit'

Experts aan het woord 

Volkskrant

Volkskrant: ‘We verliezen kundige mensen voor de zorg. Wat zijn we dan aan het doen?’

Danka Stuijver

NPO radio 1: Nieuwe campagne moet 'haantjesgedrag' in zorg stoppen

De Jonge Specialist

2025 DJS02 Vaniknaarwij

De Jonge Specialist: #vaniknaarwij

Wat Voor Collega Ben Jij

VvAA-video over verbale agressie onder zorgprofessionals

In de media

<ul>
<li>Praktische begeleiding, workshops en advies om de werkcultuur positief te veranderen</li>
<li>Inzichten en tools om samenwerken makkelijker en plezieriger te maken</li>
<li>Ervaring en betrokkenheid vanuit de zorg, speciaal voor zorgprofessionals zoals jij</li>
</ul>

We helpen je graag verder op weg 

<p>Hoe je samenwerkt, doet ertoe. Je gedrag heeft invloed op de sfeer, het werkplezier en de kwaliteit van zorg. Met #vaniknaarwij dagen we je uit: wat voor collega ben jij? Sta stil bij je eigen rol in de werkcultuur en ontdek wat jij kunt doen voor een gelijkwaardige samenwerking.</p>

Campagne #vaniknaarwij vraagt zorgprofessionals: wat voor collega ben jij? Denk na over gedrag, samenwerking en je invloed op werkplezier.

Zin in Zorg

Privacyverklaring

Algemene voorwaarden

Disclaimer

Toegankelijkheidsverklaring

Cookiegebruik

Autoverzekering

Inboedelverzekering

Opstalverzekering

Doorlopende reisverzekering

Aansprakelijkheidsverzekering particulier

Zorgverzekering

Opleidingen en coaching

VvAA Legal

Praktijkadvies

Hypotheekadvies

Financiële administratie

Werkgeverszaken

Veelgestelde vragen

Schade melden

Gegevens wijzigen

Digitaal corresponderen

Verzekering opzeggen

Klacht indienen

Lidmaatschap

Vereniging en Groep

Werken bij

Regiokantoren

Kwaliteit en uw feedback

Pers

<p>Onze website gebruikt functionele en analytische cookies om u de beste gebruikerservaring te geven.</p>
<p>Naast deze cookies vragen we uw toestemming om ook cookies te plaatsen die helpen om u relevante berichten en advertenties te laten zien. Dit doen we samen met geselecteerde derde partijen. We plaatsen deze cookies alleen als u akkoord gaat.</p>
<p>Onderaan de website bij 'Cookiegebruik' kunt u meer lezen over de verschillende soorten cookies op vvaa.nl.</p>

Zin in Zorg

Wat voor collega ben jij? #vaniknaarwij

Bekijk onze campagnevideo's

Echte verhalen uit de zorg

Podcast

Experts aan het woord

In de media