‘Gestreste, geprikkelde artsen met plezier in hun werk’
Opgegroeid in een artsennest lijkt een carrière in de medische wereld voor VvAA lid Duncan Drop (24) vanzelfsprekend. Toch krijgt hij van huis uit alle ruimte om zelf zijn pad te bepalen. Inmiddels volgt hij een master geneeskunde en blogt hij over zijn coschappen voor Medisch Contact. Hoe kijkt Duncan, als onderdeel van een nieuwe lichting artsen, naar de zorg? ‘Ondanks de stress die ik bij artsen zie, merk ik dat ze hun werk met plezier doen. Dat stelt mij gerust.’
Formulieren: een verplicht nummertje
In het derde jaar van de bachelor begint Duncan aan zijn eerste coschappen. ‘Je komt dan al vrij snel in serieus werkritme terecht, met voor je gevoel veel verantwoordelijkheden. Zijn ervaringen deelt hij onder andere in een blog op Medisch Contact. Eén van de onderwerpen die hij aansnijdt, is het verkrijgen van feedback. ‘Bij elk coschap moet je beoordelingsformulieren invullen. In de praktijk zie je dat veel artsen dat ervaren als een verplicht nummertje. Een arts ziet meerdere coassistenten en krijgt telkens hetzelfde formulier voorgeschoteld.’
Dit beschrijft Duncan ook in zijn column: Toch vraag ik vervolgens snel aan de zaalarts of ik een beoordelingsformulier mag opsturen voor een ‘ontslaggesprek’. De zaalarts, die al denkt aan de wedstrijd Ajax - FC Utrecht van morgenavond, kwakt gedachteloos ‘ga zo door’ op het formulier. Een ander passend moment was er niet, zij wilde er niet meer tijd aan besteden en zonder dat feedbackformulier haal ik mijn coschap niet. Dat formulier is binnen, maar heb ik er iets van geleerd?
Artsen met wie ik een klik heb, motiveren me om door te zetten
‘Niet gespeeld, maar oprechte interesse’
Duncan merkt tijdens zijn coschappen op dat de werkdruk onder jonge artsen hoog is. ‘Sommige artsen reageren niet op e-mails en ogen gestrest en prikkelbaar. In overleggen komen ze vaak te laat binnen, en het lijkt alsof ze er met hun hoofd niet echt bij zijn – ze zitten op hun telefoon en regelen andere zaken. Daarna doen ze snel hun zegje en vertrekken ze met de boodschap dat ze naar de volgende patiënt moeten.’
‘Maar ondanks dat merk ik dat artsen hun werk wel heel erg leuk vinden. En dat stelt mij gerust. Blijkbaar is het harde werken toch de moeite waard.’ Duncan merkt dat het werkplezier vooral voortkomt uit het contact met patiënten. ‘Een half uur later loopt diezelfde arts met een patiënt rond – ineens een stuk vrolijker. Ze maken even vijf minuten tijd voor een kletspraatje met een patiënt en je ziet artsen echt helemaal opleven. Dat is niet gespeeld, maar echt oprechte interesse.’
Met je mond vol tanden
Duncan begrijpt het belang van hiërarchie in de zorg, maar ziet ook wanneer deze niet effectief is, zoals wordt aangekaart in de VvAA-campagne. Een voorbeeld uit zijn coschap chirurgie blijft hem bij: ‘Je staat op OK en vraagt aan je opleider of je een wond mag dichthechten. Maar als het een paar seconden te lang duurt, neemt iemand anders het over. Dan sta je daar toch een beetje met je mond vol tanden en voelt het alsof je keihard gefaald hebt.’
Juist in zo’n omgeving is het belangrijk dat jonge artsen zich gesteund voelen door ervaren collega’s, vindt Duncan. Hij benadrukt hoe waardevol het is als artsen als rolmodellen fungeren voor geneeskundestudenten.’
Een van die rolmodellen is een sportarts, een vakgebied dat Duncan zelf interessant vindt. ‘Twee maanden na mijn coschap heb ik die arts een berichtje gestuurd met de vraag of ik nog eens langs mocht komen voor een kop koffie en wat vragen. Sindsdien doe ik dat om de paar maanden.’
Blog Duncan Drop
Meer lezen?
In Lid aan het woord vertellen uiteenlopende zorgprofessionals over hun werkveld. Dit format biedt een kijkje in de dagelijkse praktijk en de unieke uitdagingen en successen die zorgprofessionals meemaken. Iedere editie brengt inspirerende verhalen die inzicht geven in verschillende disciplines binnen de zorg.
Meer VvAA leden aan het woord
Meer lezen?
'Meer zeggenschap voor verpleegkundigen'
Kinderverpleegkundige en VvAA-lid Maureen Leeuwangh pleit voor meer zeggenschap voor verpleegkundigen.
‘Gelukkig is autoritair gedrag niet langer de norm’
Assil Garsia is aios, moeder van twee en lid van de VvAA-ledenraad. Ze deelt haar visie op het vak en de zorg.
VvAA lid Sana doet oproep: bescherming zorg Gaza
Shakib Sana is huisarts, promovendus en toezichthouder. Nu richt hij zich op de medische situatie in Gaza.
Hoe bereidt student farmacie Xander van Es zich voor op het vak?
Xander van Es is tweedejaars masterstudent farmacie, hoe bereidt hij zich voor op het vak?