Werken als verpleegkundige in het buitenland

Afgestudeerd verpleegkundige 

"Twee jaar geleden ben ik afgestudeerd als verpleegkundige en wilde ik tijdens mijn studie naar Suriname gaan voor de minor International Health Studies. Door het coronavirus ging de stage niet door. Maar de droom om in een buitenlands ziekenhuis te werken kriebelde nog steeds.

Via via kreeg ik contact met dr. Chirangi, de directeur van Shirati KMT Hospital. Ik werd van harte welkom geheten en zo maakte ik mijn eerste reis als verpleegkundige naar het buitenland, met als bestemming: Tanzania.

Verpleegkundige in Tanzania 

Mijn eerste werkdag als verpleegkundige in het ziekenhuis bovenin Tanzania en dichtbij de grens van Kenia, begon direct al avontuurlijk. In een klein kamertje hielp ik samen met een Tanzaniaanse verpleegkundige 5 bevallende vrouwen. Plots hoorden we achter ons geschreeuw. Er staat een vrouw op de gang met haar benen wijd en het hoofdje van haar baby die tussen haar benen hangt.

Terwijl op dat moment ook nog een piki piki (motor) kwam aanrijden die door de gang van de afdeling en langs de loslopende kippen scheurt.  De chaos lijkt compleet. Karibu Tanzania, oftewel: Welkom in Tanzania! Dit is mijn eerste dag als vrijwilliger in het Shirati KMT Hospital.

Nederlands ziekenhuis vs Tanzaniaans ziekenhuis

In Nederland pak je de controle paal (bloeddruk, saturatie, temperatuur etc.) en voer je de controles uit. In Tanzania loop je het hele ziekenhuis door op zoek naar een bloeddrukmeter die er uiteindelijk niet blijkt te zijn. Waar bij ons in Nederland het adrenalineniveau stijgt bij een acute situatie, blijft in Tanzania iedereen pole pole, oftewel rustig.

Dr. Chirangi, de man die het ziekenhuis draaiende houdt, vertelt mij dat iedereen deze cultuur shock zo ervaart. De maternity waar gemiddeld 30 patiënten liggen, wordt gerund door 2 Tanzaniaanse verpleegkundigen. Hier hoort ook de ‘neonatologie’ bij, niets meer dan een kamer waar de kachel hoog gestookt wordt.

Bizar om te beseffen dat in bij ons in Europa de neonatologie de meest complexe zorg is. Ook zie ik ziektebeelden die ik nooit eerder ben tegengekomen, zoals malaria en ondervoeding.

Soms staan we met onze handen in het haar omdat we niet de beste zorg kunnen leveren, want het ziekenhuis met meer faciliteiten ligt op 6 uur rijden.

Vrijetijd als verpleegkundige in Tanzania

Wanneer mijn dienst voorbij is, loop ik in mijn witte uniform en op mijn klompen over de zandweg naar huis. Ik voel de warme Tanzaniaanse zon in mijn gezicht schijnen. In de weekenden ga ik met mijn huisgenoten de omgeving verkennen, dansen we op vrijdagavond op Tanzaniaanse muziek in de lokale pub, we wandelen naar het Victoria Lake en genieten van het mooie weer.

Wat ik heb geleerd als verpleegkundige in Afrika

Na 2,5 maand vrijwilligerswerk heb ik veel ervaringen opgedaan. Het is bijzonder om deelgenomen te hebben aan het ’lokale leven’ van Shirati. Ik leerde écht de cultuur kennen en heb ik geleerd dat we het ontzettend goed hebben in Nederland. Zo zijn de mensen in Shirati nog nooit uit hun eigen dorp geweest.

Inmiddels werk ik in het OLVG in Amsterdam en loop ik door de gangen van het ziekenhuis en denk ik terug aan de warme zon, de lieve mensen die met weinig tevreden zijn. Waar we geen handalcohol hadden, op de OK dansten en de altijd vriendelijke tuinman die een gesprek met je wil hebben in het Kishwahili: met geen enkel voorbeeld kun je uitleggen hoe ons koude kikkerlandje eruit ziet.

Extra: praktische reistips

Je kunt goed alleen reizen door Tanzania en Kenia, de mensen zijn heel erg lief en aardig. Je wordt wel als rijk wit persoon gezien, dus als je een busticket moet kopen bedenk dat je altijd meer betaalt dan de lokale bevolking.

Ik heb het echt geweldig gehad en als je een medische opleiding doet, raad ik je aan om naar een ontwikkelingsland te gaan en vrijwilligerswerk te doen. Het heeft me vooral veel gebracht op persoonlijk vlak! In het begin kon ik niet bedenken wat me stond te wachten, maar als je met een aantal leuke mensen bent, zal het altijd een onvergetelijke ervaring zijn."

Coschap of stage in het buitenland

Kun je niet wachten om jouw koffers te pakken om werkervaring in het buitenland op te doen? Lees ook de verhalen van Frederieke en Noud. Zij liepen stage en coschappen in het buitenland en geven je handige tips van voorbereiding tot geldzaken, verzekeringen en wonen, zodat jij precies weet hoe je dit kunt aanpakken.