Voorkom dat verzuim een structureel probleem wordt

Het sluipt erin

Verzuim kondigt zich niet aan met een knal. Geen rode vlag, geen alarmerende sirene. Het begint klein. Een ziekmelding op maandagochtend. Iemand die wat vaker stiller is in het teamoverleg. Een rooster dat nét niet klopt, maar nog net gerepareerd wordt.  

Tot het niet meer lukt. Tot het niet meer over één persoon gaat, maar over een patroon. En voordat u het weet, is verzuim geen tijdelijk ongemak, maar een structureel probleem in uw praktijk of zorgorganisatie. 

Hoe weet u of het zover is? En belangrijker: wat doet u eraan? 

De realiteit – een spiegel

Verzuim in de zorg is al langer geen uitzondering meer. De sector heeft een verzuimpercentage van ruim 8% – dus 1 op de 12 collega’s die er gemiddeld niet is. Dat heeft gevolgen. De druk op teams stijgt, werving wordt moeilijker. De rek is eruit. Maar tussen de urgente zorgvragen van vandaag, blijft preventie vaak onderbelicht. 

5 signalen: het dreigt mis te gaan of ís al mis

Voelt u dat er iets schuurt in uw praktijk of organisatie? Maar wat precies, of waar? We helpen u alvast met 5 vragen, die onderliggende problemen zichtbaar maken. Met mogelijk een serieus signaal voor u als bestuurder of (praktijk)manager. 

1. Weet u waarom uw mensen uitvallen?

   Ziek is ziek – maar weet u waarom? Enkel registreren zonder analyse is een gemiste kans. Want als u de patronen niet kent, kunt u er ook niet op sturen. En wie pas aan het eind van het kwartaal inzicht krijgt, is eigenlijk te laat.

2. Is vervanging bij u een oplossing, of symptoombestrijding?

   Een ingevuld rooster lijkt een overwinning. Tot je ziet wíé het heeft opgevangen. Dezelfde mensen, nog een extra dienst, nog wat minder lucht. Structurele inval maakt vaste teams kwetsbaarder. En daarmee groeit het verzuimrisico.

3. Durven de teams hardop te zeggen hoe het écht gaat?

   Als de koffiepauzes stiller worden, de humor verdwijnt en vergaderingen vooral eenrichtingsverkeer zijn, dan mist u signalen. Stille stress is echt. En schadelijk.

4. Komt het verzuimbeleid bij u wel uit de la?

   Een beleidsplan is geen boekwerk om te archiveren. Maar iets om actief mee te werken. Om te evalueren, bij te sturen, bespreekbaar te maken. Gebeurt dat bij u? Wordt het plan opgevolgd?

5. Denkt u: ‘Bij ons valt het eigenlijk best mee’ – en is dat terecht?

   Optimisme is mooi, maar ook verraderlijk. Want veel organisaties zien het pas in de cijfers, als het kwaad al geschied is. Juist preventie vraagt om vooruitkijken. Niet verklaren achteraf, maar ingrijpen vooraf. 

Hoe staat uw praktijk of organisatie ervoor?

Wanneer sprak u voor het laatst met uw arbodienst? Hoe goed kent u de verzuimcijfers van het afgelopen jaar? Hoe vaak hoort u: we redden het nét?  

Verzuim begint klein. Maar het eindigt groot, als u niets doet. En tussen de dagelijkse drukte door, wordt de kans op structureel verzuim groter. Niet uit onwil, maar omdat er geen tijd voor is gemaakt.