Inspiratiesessie

Wat als de zorgprofessional het zelf even niet meer ziet zitten? Over de mens achter de dokter. In een openhartige dialoogsessie vertelt Remke van Staveren hoe het is om zelf patiënt te zijn.

"Het is de eerste week van februari 2021. We zitten midden in de tweede lockdown, buiten ligt een dikke pak sneeuw. Ik zit binnen en ben bang. Geen idee waarvoor, voor alles en niets eigenlijk. Angst voor het niets doet zijn best om angst voor iets te worden, grapte de psycholoog Rollo May jaren geleden. Ik herken dat. Mijn nietsige angst blijft als klittenband aan de meest onzinnige gedachten kleven. Als ik na een paar weken ten einde raad naar mijn huisarts ga, is hij verbijsterd: ‘Maar, maar, hoe kan dat nou? Je bent zelf psychiater!’ Ik ben misschien ‘ver heen’, maar blijf natuurlijk wel ad rem: ‘Een oncoloog kan toch ook kanker krijgen?’

Het is het begin van mijn zoektocht naar hoe we psychisch in balans blijven en hoe we – als we dan toch in crisis raken – weer kunnen herstellen. Aan de hand van inspirerende verhalen (ook die van uzelf) neem ik u mee naar wat bekend is over onze ‘mentale fitheid’. Hoe kunnen we goed voor onszelf en voor een ander zorgen? Welke conclusies kunnen we bijvoorbeeld trekken uit het langstlopende onderzoek ooit naar positieve gezondheid (sinds 1938!), the Harvard Study of Adult Development?"

"Geen gezondheid zonder mentale gezondheid."

Remke van Staveren (57) is wijkpsychiater voor BuurtzorgT, consulent afbouw psychofarmaca en auteur van diverse leerboeken arts-patiëntcommunicatie en herstelondersteunende ggz. Haar missie: www.hartvoordeggz.nl. Zij gelooft in werken vanuit compassie én zelfcompassie. Zorg goed voor jezelf en elkaar, zodat je ook goed voor je patiënt kunt zorgen. Remke is getrouwd en trotse moeder van vier zoons.