Blog huisarts: hoe verander ik mijn eigen leefstijl?

Leefstijl. Word je overladen met dit nieuwe mantra? Of is het voor jou het ei van Columbus, waarmee we voor bijna alle patiënten iets goeds kunnen bereiken en kun je er geen genoeg van krijgen? Ik ben het met beide eens. Maar waarom niet beginnen met mijzelf? Leefstijl is toch veel meer dan het genezen van suikerziekte of het voorkomen van een hoge bloeddruk. Het kan ook goed werken ter voorkoming van een burn-out of gewoon om lekker in je vel te blijven.

Maar nu. Mijn leefstijl aanpassen is net zoiets als het hebben van goede voornemens. Als je het verkeerd aanpakt, werkt het contraproductief en demotiverend. Bovendien ben ik niet onbekend met ontwijkend gedrag. Het thema 'tijd' spant hierin de kroon. Ik ga te rade bij GRIP; kijken hoe zij mij in beweging krijgen. Maar eerst moet ik misschien af van het idee dat ik denk dat ik genoeg sport, omdat ik mezelf een heel sportief mens vind. GRIP legt me haarfijn uit hoe belangrijk beweging is. Het laat opbouwschema’s zien en met motiverende filmpjes kan ik van achter mijn iPad de oefeningen oppakken. Er zijn formulieren die ik kan invullen die mijn voort(uit)gang bewaken.

Eigenlijk houd ik niet van oefeningen nadoen op mijn iPad. Ik sport graag buiten en dan het liefst met een competitie-element en wat gezelligheid. Dat doe ik dus ook. Maar met dat uurtje trim-hockey per week, en de damesdubbel wintertenniscompetitie kom ik er niet. Af en toe meespelen met de Gelderse Golfende Huisartsen is ook niet voldoende.

Ik ga het anders aanpakken. Ik heb een hippe smartwatch aangeschaft (nog een cadeautje voor mijzelf) die mijn activiteiten op de dag registreert. Wat blijkt: het ontbreekt mij niet alleen aan echt sportieve activiteiten, gedurende een gemiddelde werkdag zit ik in de categorie 'inactief'. Ik kom niet eens tot de helft van de voorgeschreven 10.000 stappen.

Ik moet ook zelf naar mijn eigen mantra ‘RUST ROEST’ luisteren. Wat goed dat die smartwatch mij daarmee helpt. Ik word nu tweemaal per week aangespoord de hei op te gaan om te gaan rennen. Alle begin is moeilijk. Maar door de gegevens die hij opslaat kan ik mijn vorderingen bijhouden. Langzaamaan ga ik sneller en langer rennen. Het allergekste is dat ik mij inmiddels verheug om weer te mogen hardlopen. Dat had ik nooit verwacht. Maar het belangrijkste: ik voel me er kiplekker bij. Is het de runners high, of gewoon de buitenlucht. Het doet me goed. Het geeft voldoening. Ik maak er graag tijd voor.

Inmiddels heb ik meegedaan met de nieuwjaars-estafetteloop van het Rijnstate. En kijk: het is buiten, met een competitie-element, en het is heel gezellig. We waren vijfde met ons huisartsenteam. Een mooie prestatie en het motiveert mij om meer te blijven hardlopen.

Mens sana in corpore sano

Dan nog even deze laatste leestip in de Bicker van 6 december: Hoeveel sporten is genoeg om u beter te doen voelen? Metastudie van 38 studies komt niet veel verder dan ‘hangt er van af.’ Tien minuten is meestal voldoende, 30 minuten beter, maar meer dan 30 minuten heeft weinig zin. Intensiteit? Anaerobisch – gewichtheffen en zo – lijkt beter te werken dan aerobisch – rennen, roeien, fietsen. Maar overdrijf niet – ‘middelmatige’ inspanning lijkt het beste te werken.

Gebaseerd op the British Psychological Institute:
“A new review looks into the optimum exercise intensity, type and duration for boosting mood.